Waar gaat deze richtlijn over?

Het doel van de richtlijn Perifeer Arterieel Vaatlijden is het verbeteren van de kwaliteit van zorg door de klinische besluitvorming te ondersteunen.

De onderwerpen die in de richtlijn aan bod komen zijn:

• De optimale antitrombotische behandeling in het kader van secundaire preventie
• De optimale behandelstrategie bij claudicatio intermittens
• De optimale antitrombotische behandeling na chirurgische of endovasculaire interventie
• De optimale behandeling van het iliacaal traject bij perifeer arterieel vaatlijden
• De optimale behandeling van het femoro-popliteaal traject bij perifeer arterieel vaatlijden
• De optimale behandeling van het infragenuaal traject bij perifeer arterieel vaatlijden
• De waarde van CERAB bij patiënten met perifeer arterieel vaatlijden
• De optimale behandeling van kwetsbare ouderen met perifeer arterieel vaatlijden
• De waarde van aanvullende beeldvorming bij follow-up na interventies
• Maatregelen om de kans op wondinfecties bij ingrepen aan de lies te verkleinen
• Patiëntvoorlichting en samen beslissen
• Stepped care en bewustwording van de kosten

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

De richtlijn is bedoeld voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met (chronisch) perifeer arterieel vaatlijden van de onderste extremiteit, binnen en buiten het ziekenhuis. Voor huisartsen is de NHG standaard Perifeer arterieel vaatlijden leidend.

Voor patiënten

Perifeer arterieel vaatlijden (PAV) van de onderste extremiteit is de medische omschrijving voor een vernauwing of afsluiting van een slagader in of naar het been. Patiënten met PAV kunnen onderscheiden worden in twee hoofdgroepen. Patiënten met claudicatio intermittens hebben pijn of kramp in bil of kuit tijdens het lopen na een bepaalde afstand (etalagebenen). Patiënten met kritieke ischemie hebben rustpijn in de voet en/of niet genezende wonden of gangreen van de voet of het onderbeen. PAV kan zich op vele verschillende manieren presenteren en soms hebben patiënten geen klachten. PAV komt voornamelijk voor op hogere leeftijd. In de leeftijdsklasse van 55 tot 59 jaar lijdt 7% van de mensen aan PAV. Dat loopt op naar meer dan de helft bij ouderen boven de 85 jaar.

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van Nederlandse Vereniging voor Heelkunde (NVvH). De oorspronkelijke richtlijn Perifeer Arterieel Vaatlijden is in augustus 2016 geautoriseerd. In 2022-2024 is de richtlijn herzien. Er zijn nieuwe inzichten en er is nieuwe evidence beschikbaar die een herziening van deze richtlijn rechtvaardigen. Met name op het gebied van verschillende endovasculaire behandelingen zijn de afgelopen jaren multipele gerandomiseerde trials gepubliceerd. Ook op het gebied van antitrombotische medicatie zijn er nieuwe ontwikkelingen en inzichten. Er ontbrak daarnaast een aantal belangrijke zaken, zoals bijvoorbeeld de behandeling van patiënten met kritische ischemie, behandeling van het iliacale traject en de behandeling middels bypasschirurgie. De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de vaatchirurgen, huisartsen, verpleegkundig specialist, fysiotherapeuten, internist vasculaire geneeskunde, interventieradiologen en V&VN / VS Vaatchirurgie netwerk. Er is aandacht besteed aan het patiëntperspectief door Harteraad te betrekken bij de knelpunteninventarisatie, deelname aan de werkgroep en in de commentaarfase. De richtlijn sluit aan bij de eerstelijns NHG-Standaard Perifeer arterieel vaatlijden, de KNGF-richtlijn Symptomatisch Perifeer arterieel vaatlijden, en de multidisciplinaire richtlijnen Cardiovasculair risicomanagement, Diabetische voet en Chirurgie bij kwetsbare ouderen.