Startpagina - Lumbosacraal radiculair syndroom (LRS)

Opties

Beoordeeld: 21-09-2020

Waar gaat deze richtlijn over?

De richtlijn beschrijft de niet-chirurgische behandeling van patiënten met een lumbosacraal Radiculair Syndroom (LRS). LRS wordt gedefinieerd als: In de bil en/of in één been uitstralende pijn, vergezeld van één of meerdere klachten of symptomen die suggestief zijn voor een aandoening van een specifieke lumbosacrale zenuwwortel.

De richtlijn gaat over patiënten met (sub)acute LRS, patiënten met chronische LRS, > 3-6 maanden, vallen buiten deze richtlijn. De afbakening is in het stroomschema weergegeven (zie aanverwante producten). In de richtlijn worden behandelingen zoals fysiotherapie, interdisciplinaire revalidatie, orale medicatie, en steroïdinjecties beschreven. Ook komt de anamnese, het lichamelijk onderzoek en de diagnostiek aan bod.

De incidentie van lage rugpijn bedraagt 40,9/1000 patiënten/jaar en 60-90% van de bevolking maakt eenmaal in het leven een episode van lage rugpijn door (Lage rugpijn. Verburg AFE, Kuijpers T en Willems PCH, NTvG 2019;163:D3933).  Er worden door de huisartsen ongeveer 1,6 miljoen patiënten met rugpijn gezien. Ongeveer 6% (90.000 patiënten) wordt  door verwezen naar de 2^de lijn en uiteindelijk 2,5% (38.300) wordt geopereerd (cijfers 2008).

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is bedoeld voor alle zorgprofessionals die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met LRS die zijn verwezen naar de tweede lijn.

Voor patiënten

LRS is een bepaalde vorm van pijn in de rug die vooral te voelen is in de bil of in één been. In deze richtlijn is beschreven welke behandelingen buiten een operatie zouden kunnen helpen bij LRS. Er is bij deze richtlijn patiënteninformatie ontwikkeld op Thuisarts.nl.

Bij deze richtlijn is een keuzekaart gemaakt. Een keuzekaart kan helpen bij het maken van keuzes over screening, diagnose en behandeling in het kader van samen beslissen. Meer informatie over opties bij een lage rughernia kunt u vinden op de keuzekaart lage rughernia.

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

De oude richtlijn Lumbosacraal Radiculair Syndroom stamt uit 2008. Deze omvangrijke richtlijn is om praktische redenen in drie onderdelen gesplitst en in aparte richtlijnen verschenen. Daarom vormt de richtlijn Lumbosacraal Radiculair Syndroom samen met de richtlijn Geïnstrumenteerde wervelkolomchirurgie van de Nederlandse Orthopaedische Vereniging uit 2017 en de richtlijn Ongeïnstrumenteerde wervelkolomchirurgie van de Nederlandse Vereniging voor Neurochirurgie uit 2018 een drie-eenheid, die in samenhang gezien kunnen worden. Voor het opstellen van de nieuwe richtlijn Lumbosacraal Radiculair Syndroom is een multidisciplinaire werkgroep ingesteld bestaande uit vertegenwoordigers van de volgende disciplines neurologie, radiologie, anesthesiologie, revalidatiegeneeskunde, fysiotherapie, neurochirurgie, orthopedie, huisartsgeneeskunde en een patiëntvertegenwoordiger.

De nieuwe richtlijn is modulair opgebouwd en vervangt de oude richtlijn volledig.

Status van de richtlijn

De richtlijn is modulair opgebouwd en is gereed om op modulaire wijze te onderhouden. Per module is aangegeven wanneer herbeoordeling van de actualiteit gewenst is.