Vrouwen met een MLH1 mutatie hebben een levenskans op ovariumcarcinoom van 7%-17%. Vrouwen met een MSH2 mutatie hebben een levenskans op ovariumcarcinoom van 12%-27%. De leeftijd van diagnose is zeer gespreid (van 20 tot boven de 70, met een gemiddelde tussen de 46 en 48 jaar). De 10 jaars overleving voor vrouwen met Lynch-geassocieerd ovariumcarcinoom is relatief goed en dit kan niet worden toegeschreven aan screening. Het risico op ovariumcarcinoom voor vrouwen die een MSH6 mutatie hebben lijkt veel kleiner te zijn en voor vrouwen met een PMS2 mutatie is de kans op het krijgen van een ovariumcarcinoom niet verhoogd.

In deze paragraaf wordt een overzicht gegeven van de cumulatieve risico's op ovariumcarcinoom voor vrouwen met het Lynch syndroom, de te verwachten leeftijd waarop het ovariumcarcinoom wordt gediagnosticeerd en de gerelateerde sterftekans. De mutaties bij het Lynch syndroom betreffen mutaties in één van de mismatch repair (MMR] genen MLH1, MSH2, MSH6 en PMS2.

Vrouwen met het Lynch syndroom hebben een verhoogde kans op het krijgen van diverse kankers. In het Prospective Lynch Syndrome Database (PLSD) cohort van 6350 dragers waren 3480 vrouwen. Deze 6350 dragers hadden de volgende mutaties (data zijn gecombineerd voor mannen en vrouwen): 2607 (41.1%) MLH1 dragers, 2495 (39.3%) MSH2 dragers, 841 (13.2%) MSH6 dragers, en 407 (6.4%) PMS2 dragers. In dit cohort hebben 24 vrouwen met een MLH1 mutatie en 26 vrouwen met een MSH2 mutatie ovariumcarcinoom ontwikkeld, en 3 met een MSH6 mutatie, en 1 met een PMS2 mutatie, zie tabel 1.

Tabel 1 uit: Cancer risks by gene, age, and gender in 6350 carriers of pathogenic mismatch repair variants: findings from the Prospective Lynch Syndrome Database [Dominguez-Valentin 2019]

In tabel 1 zien we in dit cohort 3 gevallen van MSH6-gerelateerde ovariumkanker en 1 PMS2-gerelateerde ovariumkanker. Omdat deze aantallen erg laag zijn, zijn deze mutaties niet in tabel 2 meegenomen. Dit wordt ondersteund door de studie van Ten Broeke et al, waarin wordt gevonden dat een PMS2 mutatie niet geassocieerd is met een verhoogde kans op ovariumkanker [Ten Broeke 2018]. Ook zijn er tot heden geen aanwijzingen dat bij vrouwen met een EPCAM deletie (leidend tot epigenetische silencing van MSH2) het risico op ovariumcarcinoom verhoogd is [Kempers 2011].

In tabel 2 is voor dit cohort de cumulatieve incidentie van ovariumkanker per leeftijd voor MLH1 en MSH2 uitgezet. De kans op ovariumkanker voor een MLH1 draagster is op 50-jarige leeftijd 6% (95% CI: 3,8-9,8) en voor een MSH2 draagster 12,6% (95% CI: 8,5-18,4%). De kans op ovariumkanker voor een MLH1 draagster is op 70-jarige leeftijd 11% (95% CI: 7-17) en voor een MSH2 draagster 17,4% (95% CI: 12-27).

Tabel 2 uit: Cancer risks by gene, age, and gender in 6350 carriers of pathogenic mismatch repair variants: findings from the Prospective Lynch Syndrome Database [Dominguez-Valentin 2019]

Wat opvalt is dat de leeftijd van diagnose zeer gespreid is (van 30-69, met een gemiddelde van 48 jaar, zie tabel 1). In dit cohort is de 10-jaars overleving van ovariumkanker 84% (95% CI: 68%–93%).

De grote spreiding van leeftijd van diagnose wordt ook in andere studies gevonden. In een literatuuroverzicht werden gegevens over 747 vrouwen met Lynch syndroom-geassocieerd ovariumcarcinoom verzameld [Helder-Woolderink 2016]. De gemiddelde leeftijd van diagnose was 45.3 jaar met een spreiding van 19-82 jaar. De meest voorkomende mutaties betroffen een MSH2 (47%) en een MLH1 (38%) mutatie. Het was niet mogelijk om de cumulatieve risico’s per mutatie uit te rekenen.

In een recent gepubliceerde case serie uit de StOET database (1987-2016) en een serie uit het UMCG (1993-2016) werden 46, respectievelijk zeven vrouwen met Lynch syndroom-geassocieerd ovariumcarcinoom geïdentificeerd [Woolderink 2018]. De mediane leeftijd tijdens diagnose was 46 jaar, met een wijde leeftijdspreiding (20-75 jaar). De meest gevonden histologische typen waren endometrioid (40%) en sereus (36%) en 86% werd gediagnostiseerd in een vroeg stadium (FIGO I/II). Omdat 77% van de vrouwen de diagnose ovariumcarcinoom kreeg vóór de diagnose Lynch, kon het vroege stadium niet worden toegeschreven aan ovariële screening. Slechts 3/53 kankers werd gedetecteerd tijdens screening. De 10 jaars-overleving was 83%. Deze getallen komen overeen met die van het PLSD cohort (10-jaarsoverleving 84% (95% CI: 68%–93%))

Tabel 3. Penetrantie voor ovariumcarcinoom bij Lynch syndroom mutaties (kansen met 95% betrouwbaarheidsintervallen) 

Cumulatieve risico's zijn berekend door de odds ratio's te vermenigvuldigingen met 0.7 (het cumulatieve risico in Nederland op 70-jarige leeftijd in de periode 2005-2009).

Tabel 3 laat zien dat de gecombineerde life-time risico's op ovariumcarcinoom bij Lynch syndroom liggen tussen de 6,1% en 13,5 %. Er is een trend dat het risico bij MSH2 hoger ligt dan bij MLH1.