Er zijn aanwijzingen dat het nemen van biopten de sensitiviteit van het kolposcopisch onderzoek voor het opsporen van hooggradige CIN-laesies verhoogt.
[Massad, 1996 (1)]

Er zijn aanwijzingen dat bij geringe dysplasie en het ontbreken van kolposcopisch zichtbare afwijkingen de kans op een onderliggende hooggradige CIN-laesies slechts klein is.
[Howells, 2000 (4)]

Kolposcopisch onderzoek zonder biopsie heeft een geringe sensitiviteit en laat slechts detectie zien van circa 65% van de hooggradige CIN-laesies [Massad, 1996 (1)]. Met behulp van het verrichten van gerichte en random biopten kan deze sensitiviteit worden verhoogd [Van der Marel, 2015 (2)].
De positief voorspellende waarde van kolposcopische biopten is hoger bij CIN3 (86%) dan bij CIN1 en CIN2 (respectievelijk 16 en 32%) [Hopman, 1998 (3)]. Een retrospectieve studie laat zien dat bij geringe dysplasie en geen zichtbare afwijkingen bij kolposcopisch onderzoek er slechts bij 7,8% CIN2 of CIN 3 werd geconstateerd bij een LETZ [Howells, 2000 (4)].

Idealiter dienen uit alle afwijkende gebieden biopten te worden genomen, echter veel biopten is niet comfortabel voor de patiënte. Studies laten zien dat met twee gerichte biopten de meest afwijkende afwijking wordt gevonden en bij twijfel over het aanwezig zijn van een afwijking twee random biopten. Afhankelijk van ervaring en opleiding kan bij een hooggradige cytologische laesie, zonder directe verdenking op een maligniteit, waarbij een overeenkomstig beeld wordt gezien, worden afgezien van het nemen van biopten en direct een lisexcisie worden verricht (‘see-and-treat'). Kijk hierbij kritisch naar de resultaten van de histologie zodat er niet wordt behandeld bij vrouwen met CIN1 of lager. Leeftijd en kinderwens kunnen ook een rol spelen of er ‘see-and-treat' wordt toegepast.