De richtlijn Stemklachten is recentelijk toegevoegd aan de Richtlijnendatabase. Lees hier over de belangrijkste aanbevelingen.

De richtlijn Stemklachten is recentelijk toegevoegd aan de Richtlijnendatabase. Klik hier om de richtlijn te bekijken.

Doel
Het doel van deze richtlijn is het verkrijgen van meer uniformiteit met betrekking tot de diagnostiek, behandeling en begeleiding door KNO-artsen en andere betrokken beroepsgroepen van patiënten met stemklachten, zoals neurologen, logopedisten, longartsen en bedrijfsartsen. Tevens beoogt deze richtlijn het voorkomen van onnodig en inefficiënt gebruik van medicijnen en andere behandelingen bij stemklachten, beperking van het aantal bezoeken aan artsen en andere hulpverleners, bekorting van ziekteduur en daarmee beperken van de medische en maatschappelijke kosten door stemklachten (met name bij stemprofessionals).

Afbakening
Deze richtlijn richt zich op volwassen patiënten die verwezen worden naar de tweede lijn met stemklachten. Deze richtlijn gaat niet over: Stemklachten bij kinderen; Maligniteiten (zie hiervoor richtlijn “Hoofd–halstumoren” uit 2014); Laryngeale mucosale premaligne laesies.

Belangrijkste highlights uit de richtlijn

1. Het verrichten van een videolaryngostroboscopie bij operatie
Videolaryngostroboscopie is algemeen geaccepteerd als de gouden standaard voor de evaluatie van stemklachten. Vrijwel alle KNO-praktijken beschikken over apparatuur voor stroboscopische beoordeling van de stembandtrilling en het vastleggen van de beelden op video (videolaryngostroboscopie). Ondanks de beschikbaarheid van de apparatuur wordt bij stemklachten niet altijd stroboscopisch onderzoek verricht. De reden hiervoor zal vaak een logistieke zijn. Het stroboscopisch onderzoek kost bijvoorbeeld meer tijd, of de apparatuur is niet altijd bij de hand. Deze richtlijn stimuleert het consequent beoordelen van patiënten met stemklachten voorafgaand aan een operatieve ingreep. Het volgen van de richtlijn draagt bij aan het verminderen van ongewenste praktijkvariatie en leidt daarmee tot verbetering van de kwaliteit van zorg rondom patiënten met stemklachten.

2. Het verrichten van een injectie-augmentatie bij patiënten met een stilstaande larynxhelft en een korte levensverwachting
Injectie-augmentatie ter verbetering van de glottissluiting is relatief eenvoudig en kan weinig belastend poliklinisch worden uitgevoerd. Hiermee kan een belangrijke winst in kwaliteit van leven worden bereikt: de patiënt kan zich beter verstaanbaar maken, ervaart minder dyspnoe, kan beter ophoesten en heeft eventueel minder last van verslikken. Deze mogelijkheid bij patiënten met een korte levensverwachting is relatief nieuw en de werkgroep denkt dat in veel ziekenhuizen nu nog weinig aandacht hieraan wordt besteed. Hier is dus veel verbetering mogelijk.

3. De aanwezigheid van de VHI-30 vragenlijst als onderdeel van de standaard anamnese voor patiënten met stemklachten
De VHI is een vragenlijst waarbij de beperking op het dagelijks leven ten gevolge van de heesheid wordt geëvalueerd door de patiënt zelf. De VHI-30 bestaat uit 30 items, verdeeld over drie domeinen: functioneel, fysiek en emotioneel. De score varieert van 0-120, waarbij een hogere score staat voor ernstigere beperking. Zowel bij een eerste consult vanwege stemklachten als voor het evalueren van de interventie, is het van belang de stemklachten te evalueren. Bij mensen met stemklachten zijn er vaak diverse factoren die een rol spelen.
Op dit moment is er geen overeenkomst tussen wat er in de diverse klinieken/praktijken wordt gebruikt. Het gebruik van deze vragenlijst leidt tot vermindering van ongewenste praktijkvariatie en stimuleert het vergelijken van resultaten van interventie.