Kennislacunes

Inleiding

Tijdens de ontwikkeling van de richtlijn Urineweginfecties bij kinderen is systematisch gezocht naar onderzoeksbevindingen die nuttig konden zijn voor het beantwoorden van de uitgangsvragen. Een deel (of een onderdeel) van de uitgangsvragen is met het resultaat van deze zoekacties te beantwoorden, een groot deel echter niet. Door gebruik te maken van de evidence-based methodiek (EBRO) is duidelijk geworden dat op het terrein van UWIs bij kinderen nog lacunes in de beschikbare kennis bestaan. De werkgroep is van mening dat (vervolg)onderzoek wenselijk is, om in de toekomst een duidelijker antwoord te kunnen geven op vragen uit de praktijk. Om deze reden heeft de werkgroep de belangrijkste lacunes in kennis geprioriteerd en vervolgens per module aangegeven op welke vlakken nader onderzoek gewenst is. De volgende kennislacunes werden per onderwerp benoemd.

 

Initiële diagnostiek, behandeling en preventie

• Waar ligt de leeftijdsgrens om kinderen met focus door te verwijzen naar de kinderarts?
• Er zijn geen studies naar de optimale duur van behandeling met antibiotica.
• Studies naar de waarde van antibiotische profylaxe bij normale kinderen met UWI ontbreken, waarbij anatomische afwijkingen met adequaat beeldvormend onderzoek is uitgesloten.
• Studies naar de waarde van antibiotische profylaxe bij kinderen met recidiverende UWI bij specifieke anatomische of functionele afwijkingen ontbreken, zoals: megaureter, ureterocèle/ dubbelsysteem, “kleppenblaas”, neurogene blaasfunctiestoornis.
• Studies naar de waarde van antibiotische profylaxe bij kinderen met en zonder VUR met mictiefunctiestoornissen (urgency incontinentie, mictieuitstel en dysfunctioneel plassen) ontbreken.
• Studies naar het aandeel van infectiegerelateerde nierparenchymschade en het aandeel nierdysplasie bij kinderen met recidiverende UWI ontbreken.
• Studies naar de waarde van antibotische profylaxe na 24 maanden bij kinderen die een UWI hebben gehad ontbreken.
• Studies naar de bijwerking van antibiotische profylaxe bij kinderen ontbreken.

 

VUR/structurele afwijkingen: diagnostiek en behandeling

• Hoeveel kinderen vallen in de groep atypische/typische infectie (zowel eerste als 2e lijn)
• Hoeveel CAKUT worden opgespoord prenataal en hoeveel vallen op met een eerste UWI?
• Hoeveel kinderen met non E. coli verwekker en normale echo van goede kwaliteit krijgen een 2e UWI?
• Welk deel van hen blijkt VUR graad III-V of andere eerder gemiste structurele afwijkingen te hebben?
• De getallen uit figuur (pdf ‘Parenchymschade en lange termijn complicaties’ bij de aanverwante producten) zijn allen schattingen. Op grond van de huidige literatuur is er enige onzekerheid over de relatie tussen het soort afwijking gevonden op echografie en parenchymschade, de sterkte van de associaties tussen risicofactoren voor parenchymschade gevonden in de module 'Parenchymafwijkingen nieren na UWI' en de ernst van parenchymschade, en onzekerheid over de frequentie van lange termijn gevolgen in de verschillende risicogroepen (VUR graad III-V, recidiverende urineweginfecties et cetera) al dan niet in aanwezigheid van verschillende ernst van parenchymschade. Op grond van deze gegevens acht de werkgroep het van belang hier verder onderzoek naar te doen.

 

Voorspellen lange termijn gevolgen parenchymafwijkingen

Het is onvoldoende onderzocht wat de lange termijn effecten zijn van parenchymafwijkingen op DMSA bij kinderen met een doorgemaakte UWI.