De samenleving stelt hoge eisen aan kwaliteit, effectiviteit en veiligheid van de gezondheidszorg, en dat is terecht. Gezondheid en ziekte hebben grote invloed op het welzijn. Diagnostiek en behandeling kunnen verstrekkende gevolgen hebben. Beslissingen in de gezondheidszorg moeten daarom gebasseerd zijn op een integratie van een systematisch synthese van het bewijs (evidence), de expertise van de behandelaar en de voorkeuren van de patiënt.

Ook als het bewijs onvolledig is en er toch beslissingen moeten worden genomen – en dat komt vaak voor – biedt evidence-based medicine houvast: het wordt beter zichtbaar waar evidence ophoudt en het klinisch oordeel begint.

Zie ook het rapport "Addendum ‘Methodiek op Ouderen afgestemde Richtlijnontwikkeling’ bij Medisch Specialistische Richtlijnen 2.0" of de samenvatting van dit document.

Bron: Inleiding evidence-based medicine: klinisch handelen gebaseerd op bewijsmateriaal, M. Offringa, R.J.P.M Scholten, W.J.J. Assendelft, Bohn Stafleu van Loghum, 2008