Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor patiënten met ulnaropathie. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• Anamnese en neurologisch onderzoek
• Provocatietests
• Motorisch en sensibel geleidingsonderzoek
• Overige technieken en metingen
• Zenuwechografie
• Conservatieve behandeling
• Chirurgische behandeling

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met ulnaropathie.

Voor patiënten

Ulnaropathie is een storing in de functie van de nervus ulnaris, een van de drie zenuwen van de onderarm. Klachten van gevoelloosheid en tintelingen van pink en ringvinger komen het meest voor. Daarnaast kunnen krachtsverlies in de hand, verminderde vaardigheid van de hand, pijn en krampen in de hand optreden. Een van de oorzaken is een beklemming van de nervus ulnaris ter hoogte van de elleboog. (UNE; neuropathie van de n. ulnaris bij de elleboog)

Bij aanverwante informatie op deze website staat een link naar patienteninformatie.

Meer informatie over ulnaropathie is te vinden op de website van de neurologen: 

https://www.neurologie.nl/publiek/patientenvoorlichting/ulnaropathie

Meer informatie over ulnaropathie is ook te vinden op de website van de neurochirurgen: 

https://www.nvvn.org/patienteninfo/zenuwletsels/nervus-ulnaris-beknelling-elleboogszenuw/

Meer informatie over ulnaropathie is ook te vinden op de website van de handchirurgen: 

http://handchirurgie.nl/2013/index.php/patient/24-diagnoses/pols/82-ulnaropathie-p

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging voor Neurologie (NVN). De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de neurologen, neurochirurgen en plastisch chirurgen.