Triage en diagnostiek van groeistoornissen bij kinderen

Initiatief: NVK Aantal modules: 8

Startpagina - Triage en diagnostiek van groeistoornissen bij kinderen

Waar gaat deze richtlijn over?

De richtlijn Triage en Diagnostiek van Groeistoornissen bij kinderen beschrijft de diagnostiek voor kinderen die wegens een te kleine of te grote lengte naar de kinderarts zijn verwezen. Het doel van de richtlijn is om de kinderarts te adviseren bij het verrichten van een effectieve en efficiënte diagnostiek bij kinderen met kleine of grote lengte, cq groeiafbuiging of –versnelling.

 

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is geschreven voor alle kinderartsen die werkzaam zijn in Nederland en kinderen zien die verwezen worden voor kleine lengte/groeiafbuiging of grote lengte/groeiversnelling.

 

Voor patiënten

Een kind kan naar de kinderarts worden verwezen, omdat deze te klein of te groot is. Deze richtlijn beschrijft wat voor onderzoeken een kinderarts moet doen om uit te zoeken of er een oorzaak is voor het te klein of te groot zijn. Deze onderzoeken kunnen zijn: het stellen van vragen, lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek, een röntgenfoto van de hand en pols en soms DNA-onderzoek.

Na onderzoek kan blijken dat er geen oorzaak is voor de afwijkende lengte. Het kind is dan ‘gewoon’ klein of te groot. Is een kind te klein of te groot door een ziekte dan wordt die ziekte zo mogelijk behandeld.

 

Meer informatie is te vinden op Thuisarts:

Groei kind

 

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Een frequente reden voor verwijzing van een kind naar de kinderarts is een verdenking op of uitsluiten van een pathologische groeistoornis. De NVK-richtlijn “Kleine Lengte” met betrekking tot kleine lengte/groeiafbuiging 0 tot 10 jaar is verouderd en niet opgesteld volgens huidige inzichten. Een richtlijn voor tieners (10 tot 18 jaar) met kleine lengte/groeiafbuiging ontbreekt, evenals een richtlijn voor kinderen (0 tot 18 jaar) met grote lengte/groeiversnelling. Richtlijnen voor de diagnostiek van kinderen die zich hiermee presenteren zijn belangrijk om een tijdige diagnose mogelijk te maken en tevens onnodige diagnostiek te voorkomen. Om deze reden heeft de commissie Richtlijnen en Indicatoren in overleg met de sectie Kinderendocrinologie de richtlijn geprioriteerd voor een herziening.

De Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde is regiehouder van deze richtlijn en eerstverantwoordelijke op het gebied van de actualiteitsbeoordeling van de richtlijn. De andere aan deze richtlijn deelnemende wetenschappelijke verenigingen of gebruikers van de richtlijn delen de verantwoordelijkheid en informeren de regiehouder over relevante ontwikkelingen binnen hun vakgebied.

Voor het ontwikkelen van de richtlijn is in 2016 een multidisciplinaire werkgroep ingesteld, bestaande uit vertegenwoordigers van alle relevante specialismen die betrokken zijn bij de zorg voor kinderen met groeistoornissen (zie hiervoor de samenstelling van de werkgroep).

 

Toepassen

Het diagnostisch traject voor een kind met een kleine lengte is weergegeven in een stroomdiagram in Bijlage 1E.

Het diagnostisch traject voor een kind met een grote lengte is weergegeven in een stroomdiagram in Bijlage 2D.

 

Eventueel ook ‘Status van de richtlijn’

Voor het beoordelen van de actualiteit van deze richtlijn is de werkgroep niet in stand gehouden. Uiterlijk in 2023 bepaalt het bestuur van de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde of de modules van deze richtlijn nog actueel zijn. Op modulair niveau is een onderhoudsplan beschreven. Bij het opstellen van de richtlijn heeft de werkgroep per module een inschatting gemaakt over de maximale termijn waarop herbeoordeling moet plaatsvinden en eventuele aandachtspunten geformuleerd die van belang zijn bij een toekomstige herziening (update). De geldigheid van de richtlijn komt eerder te vervallen indien nieuwe ontwikkelingen aanleiding zijn een herzieningstraject te starten.

Volgende:
Diagnostiek kleine lengte/groeiafbuiging