Startpagina - Tinnitus

Opties

Beoordeeld: 11-07-2025

Deze richtlijn valt onder het cluster Otologie.

Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor patiënten met tinnitus. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• Anamnese en vragenlijsten
• Klinische diagnostiek
• Audiologisch onderzoek
• Beeldvormend onderzoek
• Behandelingen en de indicaties daarvoor
• Doorverwijzing naar Audiologisch Centrum
• Patiënteninformatie en –begeleiding

Tinnitus is een veelvoorkomend, complex symptoom, waarvoor op dit moment wereldwijd geen medische oplossing bestaat. Huidige behandelingen richten zich vaak op vermindering van de tinnitushinder. Ook komt tinnitus vaak voor met andere aandoeningen waar gerichte behandelingen voor zijn. Denk aan gehoorverlies (te behandelen met hoortoestellen en/of implantaten) en stemmingsklachten (depressie/angst, te behandelen in overleg met psychiater/psycholoog). De invasiviteit van een behandeling moet worden  afgewogen tegen de ernst van de last die een patiënt met tinnitus ondervindt. Tinnitus patiënten die meer tinnitushinder ervaren zullen vaker open staan voor invasievere behandelingen dan patiënten die minder hinder ervaren.  

De Goal Attainment Scale (Wagenaar, 2024) laat zien dat patiënten, los van individuele doelen, vijf gemeenschappelijke behandeldoelen hebben:

• Het verkrijgen van controle waardoor er beter met tinnitus kan worden omgegaan
• Het verbeteren van het welzijn en zich minder depressief of angstig voelen
• Het verbeteren van slaap
• Het verminderen van de negatieve effecten van tinnitus op het gehoor
• Het verbeteren van het begrip van tinnitus

Het is voor patiënten van belang dat een behandeling voor tinnitus invloed heeft op een of meerdere van bovenstaande behandeldoelen.

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners in de tweede (of derde) lijn die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met tinnitus.

Voor patiënten

Tinnitus, oftewel oorsuizen, is geluid horen dat niet afkomstig is van een externe geluidsbron. Patiënten horen geluiden, zoals ruisen, piepen of fluiten. Dat geluid kan hoog zijn of laag, hard of zacht. Het kan ook een combinatie van geluiden zijn. Patiënten horen de geluiden voortdurend of bij vlagen. Andere mensen horen deze geluiden niet. Oorzaken van tinnitus zijn bijvoorbeeld: langdurige blootstelling aan (te veel) lawaai, stress en afwijkingen aan het gehoororgaan, de hersenen of het kaakgewricht, spanning vanuit de kaakspieren, angst- of stemmingsstoornissen. Het kan ook ontstaan als bijverschijnsel van een andere aandoening of als bijwerking van bepaalde medicijnen. Tinnitus komt voor bij ongeveer twee miljoen Nederlanders. Tien procent daarvan heeft er veel last van. Bij enkele tienduizenden mensen veroorzaken de klachten psychosociale problemen. 

Meer informatie over tinnitus is te vinden op de website van Thuisarts:

Oorsuizen

Meer informatie over tinnitus is ook te vinden op de website van de KNO-artsen:

www.kno.nl/index.php/patienten-informatie/oor/oorsuizen/

Meer informatie over tinnitus is ook te vinden op de website van de patiëntenvereniging:

www.stichtinghoormij.nl/tinnitus

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging voor Keel-Neus-Oorheelkunde en Heelkunde van het Hoofd-Halsgebied (NVKNO) en wordt vanaf 2022 modulair herzien door het cluster otologie. De richtlijnmodules zijn opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de KNO-artsen, audiologen (NVKF) en psychologen (NIP). Er werd aandacht besteed aan het patiëntenperspectief door vertegenwoordiging van een patiëntvertegenwoordiger in het cluster en door de conceptmodules voor commentaar voor te leggen aan Stichting Hoormij·NVVS en de eventueel aangeleverde commentaren zijn bekeken en verwerkt.

Geldigheid van de richtlijn

In onderstaande tabel is te zien wat de geldigheid is van de richtlijnmodules. Tevens zijn de aandachtspunten vermeld die van belang zijn voor een herziening. Het cluster otologie is als houder van deze richtlijn de eerstverantwoordelijke voor de actualiteit van deze richtlijn.