Startpagina - Schildklierschade na Hodgkinlymfoom
Waar gaat deze richtlijn over?
Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor overlevers van hodgkinlymfoom, in het kader van schildklierschade als gevolg van de behandeling. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:
- Het risico op schildklierschade bij 5-jaarsoverlevers van hodgkinlymfoom en de verschillende factoren die dit risico kunnen vergroten.
- De symptomen en consequenties van schildklierafwijkingen.
- De methoden om schildklierafwijkingen bij 5-jaarsoverlevers van hodgkinlymfoom vroeg op te sporen en de effecten van screening naar schildklierschade op de prognose van deze afwijkingen.
- De methoden om schildklierafwijkingen bij 5-jaarsoverlevers van hodgkinlymfoom te behandelen.
Voor wie is deze richtlijn bedoeld?
Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de (na)zorg voor overlevers van hodgkinlymfoom.
Voor patiënten
Hodgkinlymfoom is vorm van lymfklierkanker. Het is een zeldzame aandoening. Elk jaar komen er in Nederland ongeveer 400 nieuwe patiënten bij. Door de verbeterde behandelmogelijkheden genezen steeds meer mensen van hodgkinlymfoom. De gegeven behandelingen kunnen echter door hun schadelijke bijwerkingen op de lange termijn (maanden tot jaren later) gezondheidsproblemen veroorzaken. Dit worden ook wel de late effecten van de behandeling genoemd. Zo kan bestraling op de schildklierregio (het halsgebied) schade aan de schildklier veroorzaken. Op latere leeftijd kan dit leiden tot een verhoogd risico op afwijkingen aan de schildklier, zoals een te snel of te langzaam werkende schildklier, schildkliercysten of schildklierkanker.
Meer informatie over hodgkinlymfoom en de late effecten is te vinden bij aanverwante informatie:
Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?
Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging voor Radiotherapie en Oncologie (NVRO). De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de radiotherapeuten-oncologen en internisten-endocrinologen. Er werd aandacht besteed aan het patiëntenperspectief door de inbreng van afgevaardigden van de patiëntenorganisatie Stichting Hematon.