Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste psychiatrische diagnostiek is. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• Afbakening classificatie en diagnostiek
• Specifieke behandelsituaties en doelgroepen bij psychiatrische diagnostiek
• Somatisch onderdeel bij psychiatrische diagnostiek
• Persoonlijkheidsdiagnostiek
• Vragenlijsten
• Neurobiologisch onderzoek
• Verslaglegging
• Formuleren psychiatrische diagnose
• Omgang met patiënt
• Competenties
• Benodigde tijd
• Wettelijk kader
• Kwaliteitsindicatoren

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is bestemd voor alle psychiaters en artsen in opleiding tot psychiater. De richtlijn heeft niet als doel om aanbevelingen te doen voor de diagnostiek van psychiatrische stoornissen door andere disciplines dan de psychiater. Andere beroepsgroepen kunnen wel aanbevelingen uit de richtlijn halen die van toepassing zijn op hun praktijk.

Voor patiënten

Psychiatrische diagnostiek is een verzamelnaam voor de verschillende technieken en handelingen die gebruikt worden om een psychiatrische aandoening te identificeren. Psychiatrische diagnostiek behelst onder meer:

• Beschrijving en classificatie van klachten
• Het uitsluiten of aantonen van andere aandoeningen
• Inventarisatie van de impact van de klachten op een patiënt
• Omschrijving van het ziektebeeld
• Beschrijving van factoren die tot ontwikkeling van een stoornis hebben bijgedragen of invloed hebben op het beloop van de stoornis

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP). De richtlijn is opgesteld door een werkgroep bestaande uit psychiaters. Bij de totstandkoming van de richtlijn is in een focusgroepbijeenkomst aan patiënten gevraagd naar punten die zij belangrijk vonden.