Startpagina - Psychiatrisch onderzoek in strafzaken
Waar gaat deze richtlijn over?
Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste manier is om psychiatrisch onderzoek in een strafzaak te doen. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:
- Uitvoering van en eisen aan het onderzoek
- Waarborgen van de onafhankelijkheid
- Betrouwbaarheid van de anamnestische gegevens
- Meetinstrumenten en interviews
- Lichamelijk en neuro(psycho)logisch onderzoek in strafzaken
- De betekenis van de differentiële diagnose in strafzaken
- Onderzoeksomstandigheden
- Het schrijven van een rapport pro Justitia
- Onderzoek naar psychopathie
- Betekenis, functie en risicotaxatie in psychiatrisch onderzoek
- (On)toerekeningsvatbaarheid in strafzaken
- Risicotaxatie van geweldsrecidive jongeren
- De kwaliteit van de rapportage pro Justitia
- Gezondheidsrechterlijke context in strafzaken
- Inzage en afschrift van rapportage
- Correctierecht bij psychiatrische rapportages
- Bewaartermijn onderzoeksgegevens strafzaken
Voor wie is deze richtlijn bedoeld?
Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverlenerss die psychiatrisch onderzoek in een strafzaak doen.
Voor patiënten
Ieder jaar onderzoeken psychiaters jongeren en volwassenen die een (ernstig) delict hebben gepleegd op de aanwezigheid van psychiatrische stoornissen. Is er sprake van een of meer psychiatrische stoornissen, dan onderzoekt de psychiater of er een relatie is met de ten laste gelegde delicten. En zo ja, welke kans er is op herhaling. Ook de interventiemogelijkheden om een eventuele kans op herhaling te verkleinen worden onderzocht. De psychiater maakt een rapportage van zijn bevindingen.
Meer informatie over psychiatrisch onderzoek en rapportage is te vinden op de website van het Kenniscentrum kinder- en jeugdpsychiatrie:
Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?
Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP). De richtlijn is opgesteld door een commissie met vertegenwoordigers vanuit de psychiaters, neurologen, psychologen en neuropsychologen.