Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor kinderen en jongeren met odd of cd. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• Prevalentie en comorbiditeit
• Beloop en diagnostiek
• Algemene uitgangspunten voor de behandeling
• Mediatoren en moderatoren van de behandeling
• Empirische en klinische aspecten
• Psychologische behandelingen en psycho-educatie
• Ouderbegeleiding en oudertraining
• Cognitieve gedragstherapie
• Combinatie oudertraining, cognitieve gedragstherapie en school
• Systemische en farmacologische behandelingen
• Behandelmethoden op elkaar afstemmen

 Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is bestemd voor zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor kinderen en jongeren met odd of cd.  

Voor patiënten

Een kind met een oppositioneel-opstandige gedragsstoornis (odd) is opstandig, dwars, driftig en zeer moeilijk opvoedbaar. De afkorting odd komt van de Engelse term oppositional defiant disorder. Bij odd is er sprake van zowel gedrags- als stemmingsproblemen. Het kind vertoont langere tijd negatief en vijandig gedrag en is openlijk ongehoorzaam. Iemand met odd is vaak boos en prikkelbaar, maakt vaak ruzie met volwassenen, weigert zich te voegen naar regels van volwassenen en geeft vaak anderen de schuld van eigen fouten. Soms is er zelfs sprake van wraakzuchtig gedrag. De gedragsstoornis zorgt voor een beperking van het sociale functioneren en geeft problemen op school.

De afkorting cd komt van de Engelse term conduct disorder. In het Nederlands heet de stoornis een normoverschrijdend-gedragsstoornis. Bij cd is er een aanhoudend gedragspatroon waarbij normen van anderen worden overschreden. Het kind houdt zich ook niet aan de sociale normen en regels die bij de leeftijd passen. Het kind vertoont agressie naar mensen en dieren, vernielt eigendom van anderen, liegt en steelt en houdt zich in ernstige mate niet aan de regels.

Meer informatie over odd en cd is te vinden op de website van het Kenniscentrum kinder- en jeugdpsychiatrie.

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP). De richtlijn is opgesteld door een werkgroep met vertegenwoordigers vanuit de psychiaters.