Startpagina - Miltschade na Hodgkinlymfoom
Waar gaat deze richtlijn over?
Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor overlevers van hodgkinlymfoom, die een verhoogd risico op miltschade hebben als gevolg van de behandeling. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:
- Het risico op infecties bij 5-jaarsoverlevers van hodgkinlymfoom met miltschade.
- De methoden om het risico op infecties bij 5-jaarsoverlevers van hodgkinlymfoom met miltschade te verlagen.
Voor wie is deze richtlijn bedoeld?
Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de (na)zorg voor overlevers van hodgkinlymfoom.
Voor patiënten
Hodgkinlymfoom is vorm van lymfklierkanker. Het is een zeldzame aandoening. Elk jaar komen er in Nederland ongeveer 400 nieuwe patiënten bij. Door de verbeterde behandelmogelijkheden genezen steeds meer mensen van hodgkinlymfoom. Deze behandelingen kunnen echter door hun schadelijke bijwerkingen op de lange termijn (maanden tot jaren later) gezondheidsproblemen veroorzaken. Dit worden ook wel de late effecten van de behandeling genoemd. Zo kunnen bestraling en chemotherapie voor hodgkinlymfoom onder andere schade aan de milt veroorzaken. In het verleden werd de milt soms operatief verwijderd bij hodgkinlymfoom (splenectomie). Overlevers van hodgkinlymfoom zonder milt, of met een verminderde werking van de milt, hebben een verhoogd risico op ernstig verlopende infecties.
Meer informatie over hodgkinlymfoom en de late effecten is te vinden bij aanverwante informatie:
Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?
Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging voor Radiotherapie en Oncologie (NVRO). De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de radiotherapeuten-oncologen en internisten-hematologen. Er werd aandacht besteed aan het patiëntenperspectief door de inbreng van afgevaardigden van de patiëntenorganisatie Stichting Hematon.