In 2011 verscheen de eerste landelijke, evidence based richtlijn Oncologische revalidatie. 
Gelet op de ontwikkelingen sindsdien, diende de Nederlandse Vereniging voor Revalidatieartsen (VRA) in 2013 bij de Stichting Kwaliteitsgelden Medisch Specialisten (SKMS) een verzoek in tot financiering van een revisie van een deel van deze richtlijn.
Bij de revisie is de naamgeving van deze richtlijn Oncologische revalidatie in overleg met Zorginstituut Nederland gewijzigd in ‘Medisch Specialistische revalidatie bij Oncologie’. Dit naar aanleiding van het verschijnen van het rapport ‘Medisch-specialistische revalidatie: zorg zoals revalidatieartsen plegen te bieden’. 

De te reviseren uitgangsvragen (zie bijlage 3) zijn gebaseerd op een knelpunteninventarisatie onder betrokken professionals en (ex-)patiënten (zie bijlage 1). Naast de bijdrage van de SKMS (VRA) is de ontwikkeling van deze richtlijn mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van A-Care en IKNL (Integraal Kankercentrum Nederland). Na goedkeuring van het verzoek ging een multidisciplinaire richtlijnwerkgroep hiermee van start. IKNL zorgde voor de procesbegeleiding, in samenwerking met META voor methodologische begeleiding en secretariële ondersteuning van het proces.

Medisch specialistische revalidatie bij oncologie: een nadere omschrijving 
Medisch specialistische revalidatie bij oncologie is een poliklinische interdisciplinaire behandeling gericht op het maximaliseren van autonomie en participatie van (ex-)patiënten met verscheidene samenhangende functioneringsproblemen op lichamelijk, cognitief, emotioneel of sociaal vlak en/of met betrekking tot rolfunctioneren en/of zingeving, als gevolg van het hebben (gehad) van kanker en/of van de behandeling van daarvan. 

Medisch Specialistische Revalidatie bij oncologie is het expertisegebied van de revalidatiegeneeskunde. Dit betekent dat een revalidatiearts beslist op basis van de hulpvraag , de functioneringsproblemen en de haalbaarheid van de behandeldoelen, wie in aanmerking komt voor gecoördineerde oncologische interdisciplinaire revalidatiezorg. Medisch specialistische revalidatie bij oncologie is een relatief nieuw, zich ontwikkelend vakgebied.

De medisch specialistische revalidatiebehandeling bij oncologie vindt poliklinisch plaats door een interdisciplinair team van zorgprofessionals onder coördinatie van de revalidatiearts. 

Dit houdt in dat alle andere vormen van zorg, zoals zorg geboden door één of meer monodisciplinaire zorgverleners, hier niet onder vallen, ook al wordt de term revalidatie hier vaak gebruikt.

Waar gaat deze richtlijn over? 
Er komen in de dagelijkse oncologische praktijk problemen voor op lichamelijk, cognitief, emotioneel of sociaal vlak en/of met betrekking tot rolfunctioneren en/of zingeving. Deze problemen kunnen aanleiding geven, na signalering en bespreking, tot verwijzing van de desbetreffende patiënt met kanker of die kanker heeft gehad. De (ex-)patiënt kan verwezen worden voor verdere diagnostiek, een leefstijladvies, behandeling door één psychosociale of paramedische zorgverlener, door zorgverleners van verschillende disciplines, of naar medisch specialistische revalidatie. De richtlijn beschrijft hoe tot goede verwijzing naar medisch specialistische revalidatie bij oncologie te komen.

Daarnaast beschrijft de richtlijn:

• Klachten na curatieve behandeling en in de palliatieve fase
• Voorspellende factoren voor een gezonde levensstijl
• Het intakeproces voorafgaand aan medisch specialistische revalidatie bij oncologie
• Revalidatie(-interventies)
• Meetinstrumenten voor effectevaluatie
• Empowerment van de patiënt
• Ondersteuning/adviezen/(verpleegkundige) interventies gericht op arbeid
• Kosteneffectiviteit
• Organisatie van zorg
• Signalering en nazorg/revalidatiezorg bij kwetsbare (veelal) oudere patiënten met kanker

De richtlijn richt zich op patiënten van 18 jaar en ouder. Dit betreft patiënten tijdens of na afronding van de in opzet curatieve behandeling en tijdens de palliatieve fase van alle oncologische aandoeningen. Voor de patiënten in de palliatieve fase, de fase die intreedt wanneer duidelijk wordt dat er geen zicht meer is op genezing, richt de richtlijn zich op patiënten in de ziektegerichte- en symptoomgerichte palliatieve fase en expliciet niet op de fase van terminale palliatie.

Voor wie is deze richtlijn bedoeld? 
De richtlijn is bedoeld voor zowel primaire oncologische behandelaars (internist-oncologen, chirurgisch oncologisch behandelaars en radiotherapeut oncologen), (gespecialiseerd) verpleegkundig(en) (specialisten), physician assistants, huisartsen en bedrijfsartsen als voor professionals in de psychosociale, paramedische en revalidatiezorg. Voor primaire oncologische behandelaars (internist-oncologen, chirurgisch oncologisch behandelaars en radiotherapeut oncologen), (gespecialiseerd) verpleegkundig(en) (specialisten), physician assistants, huisartsen en bedrijfsartsen die signaleren en verwijzen zijn vooral de uitgangsvragen over klachten na curatieve behandeling en in de palliatieve fase, signalering, bespreking en verwijzing en de modules over kwetsbare (veelal) oudere patiënten met kanker van belang. Voor professionals in de psychosociale, paramedische en medisch specialistische revalidatiezorg (revalidatieartsen, fysiotherapeuten, psychologen, maatschappelijk werkers, ergotherapeuten, etc.) zijn alle uitgangsvragen van belang.

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?
Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging van Revalidatieartsen (VRA). De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de revalidatieartsen, de fysiotherapeuten, psychologen, verpleegkundigen, arbeids- en bedrijfsgeneeskundigen, chirurgen, internist-oncologen, radiotherapeuten, ergotherapeuten, sportgeneeskundigen en specialisten ouderengeneeskunde. Per module staat beschreven welke verenigingen bij de ontwikkeling van de specifieke module betrokken zijn geweest.

Voor meer informatie zie aanverwant.