Startpagina - Lymeziekte
Waar gaat deze richtlijn over?
Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor patiënten met lymeziekte. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:
- Het voorkomen van lymeziekte en het risico op lymeziekte na een tekenbeet
- Ziektebeelden bij lymeziekte
- Diagnostiek bij lymeziekte
- De initiële behandeling en latere behandelingen van lymeziekte
- Preventie van lymeziekte
- Lymeziekte en arbeidsomstandigheden
Voor wie is de richtlijn bedoeld?
De richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met lymeziekte.
Voor patiënten
Lymeziekte is een ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia. Lymeziekte wordt daarom ook wel borreliose genoemd. De verschijnselen bij lymeziekte kunnen variëren. Het betreft voornamelijk afwijkingen in de huid, het perifere en centrale zenuwstelsel, en hart en gewrichten. Borrelia wordt overgedragen door een beet van een besmette teek. Lang niet alle teken zijn besmet; het besmettingspercentage verschilt per seizoen en per streek. In Nederland is gemiddeld 25 procent van de teken besmet.
Meer informatie over lymeziekte is te vinden op Thuisarts:
https://www.thuisarts.nl/ziekte-van-lyme
Meer informatie over lymeziekte is ook te vinden op de website van de dermatologen:
http://www.nvdv.nl/wp-content/uploads/2015/11/Folder-Ziekte-van-Lyme-11-11-2014.pdf
Meer informatie over lymeziekte is ook te vinden op de website van het RIVM:
http://rivm.nl/Onderwerpen/T/Tekenbeten_en_lyme
Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?
De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de huisartsen, microbiologen, internisten, neurologen, reumatologen, dermatologen, cardiologen, kinderartsen, psychiaters, revalidatieartsen, eerstehulpartsen, ziekenhuisapothekers, bedrijfsgeneeskundigen, klinisch chemici, medische verzekeringsgeneeskundigen.
De Nederlandse Vereniging voor Lymepatiënten (NVLP) heeft zich na vier jaar teruggetrokken uit de richtlijnwerkgroep. Zij hebben zich van de inhoud van de uiteindelijke richtlijn gedistantieerd. Het ging daarbij met name om de benadering van patiënten met persisterende klachten na behandeling.
Voor de huisartsen is er ook een NHG-Standaard Lymeziekte, die in een paralleltraject ontwikkeld is en goed aansluit op de NIV-richtlijn.