Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor kinderen met een liesbreuk. Liesbreuken bij kinderen komen frequent voor, met name onder de leeftijd van 10 jaar. Liesbreuken bij oudere kinderen zijn zeldzaam, maar deze richtlijn geldt voor kinderen tot en met 18 jaar. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• Diagnostiek bij kinderen met een zwelling in de lies.
• Behandeling van kinderen met anamnestisch aanwijzingen voor een liesbreuk.
• Behandeling van kinderen met een liesbreuk.
• De beste timing voor een operatie bij kinderen met een liesbreuk.
• De beste periode van follow-up bij kinderen met een liesbreuk.
• Organisatie van zorg rondom kinderen met een liesbreuk.

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is geschreven voor de medisch specialisten die betrokken zijn bij de zorg voor kinderen met liesbreuk.

Voor patiënten

De liesbreuk is zowel bij jongens als bij meisjes een aangeboren afwijking. Een liesbreuk is een open verbinding tussen de buikholte en de balzak (bij jongens) of naar de schaamlip (bij meisjes) via het lieskanaal. Dit is te herkennen doordat in de lies een zwelling zichtbaar is.

De chirurg stelt de diagnose bij uw kind aan de hand van uw verhaal en het lichamelijk onderzoek. Aanvullend onderzoek is in het algemeen niet nodig. De behandeling van een liesbreuk is altijd operatief. Bij uw kind hoeft geen mat ingehecht te worden, omdat een liesbreuk bij kinderen een aangeboren afwijking is. De meeste kinderen herstellen probleemloos van deze operatie.

Bij de richtlijn is patiënteninformatie opgesteld in samenwerking met Stichting Kind en Ziekenhuis. Hierin staat onder andere uitgelegd wat de oorzaak is van een liesbreuk bij een kind, met welke klachten een liesbreuk gepaard kan gaan en hoe de behandeling en herstelperiode verloopt.

• Meer informatie voor ouders/verzorgers van kinderen met een Liesbreuk

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde (NVvH). De richtlijn is opgesteld door een commissie met vertegenwoordigers vanuit de chirurgen. Er werd aandacht besteed aan het patiëntenperspectief door afname van een enquête onder ouders/verzorgers van patiënten, waarvan de belangrijkste knelpunten zijn verwerkt in de richtlijn. De conceptrichtlijn is tevens voor commentaar voorgelegd aan Stichting Kind en Ziekenhuis.