Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor kinderen met koorts. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• Wat de beste methode is om temperatuur te meten bij kinderen met koorts
• Welke criteria van belang zijn bij de eerste beoordeling van kinderen met koorts
• Welke klachten en bevindingen bij het lichamelijk onderzoek samenhangen met een verhoogd risico op een ernstige infectie of juist een aandoening die vanzelf overgaat en of hier voorspellende modellen voor bestaan
• Wat, ten opzichte van de klachten en het lichamelijk onderzoek, de aanvullende waarde is van bloedonderzoek naar infectiewaarden om een ernstige bacteriële infectie vast te stellen
• Wanneer een bloedkweek, een urinekweek, een hersenvochtpunctie moet worden afgenomen en/of een longfoto moet worden gemaakt op de eerste hulppost om een infectie vast te stellen
• Wanneer het aangeraden wordt om onderzoek te doen naar een virus als verwekker bij kinderen met een lage luchtweginfectie bij een bezoek aan de eerste hulppost
• Wanneer het aangeraden wordt om onderzoek te doen naar een virus als verwekker in hersenvocht bij het vermoeden op een hersen(vlies)ontsteking bij een bezoek aan de eerste hulppost
• Wanneer een behandeling met antibiotica moet worden gestart, zonder de resultaten van onderzoeken af te wachten, als er een vermoeden is op een bloedvergiftiging of hersenvliesontsteking op de eerste hulppost
• Wanneer een behandeling met antivirale middelen moet worden gestart, zonder resultaten van onderzoeken af te wachten, als er een vermoeden is van een hersenvliesontsteking door een virus op de eerste hulppost
• Welke antikoorts middelen het meest effectief zijn om de temperatuur te verlagen en het welzijn van een kind te verbeteren
• Welke factoren gerelateerd zijn aan een verhoogd risico op achteruitgang bij kinderen met koorts
• Welke informatie aan de ouders van kinderen met koorts moet worden gegeven als zij het ziekenhuis verlaten omtrent het omgaan met kinderen met koorts en het opnieuw contact opnemen met een zorgverlener

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor kinderen met koorts.

Voor patiënten

Koorts is een lichaamstemperatuur van boven de 38,0°C, rectaal gemeten. Koorts is een natuurlijke, op zichzelf onschuldige reactie van het lichaam op een infectie om herstel van weefsel en cellen te bevorderen. Het is dus een teken dat het eigen afweersysteem in actie komt tegen een infectie. Patiënten met koorts kunnen klachten als koude rillingen, zweten, malaise en ijlen hebben. Alarmklachten bij kinderen zijn onder andere sufheid, veel minder drinken, ontroostbaar huilen en kreunen. In de meeste gevallen wordt koorts veroorzaakt door een virale infectie die in het algemeen vanzelf overgaat, zoals verkoudheid of oorontsteking. De meest voorkomende bacteriële infecties bij kinderen met koorts zijn een longontsteking of een nierbekkenontsteking.

Bij aanverwante informatie staat een link naar patiënteninformatie.

Meer informatie over koorts bij kinderen is te vinden op Thuisarts:

http://www.thuisarts.nl/koorts-bij-kinderen

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK). De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit kinderartsen, neonatologen, SEH-artsen, klinisch chemici, huisartsen, radiologen, epidemiologen, verpleegkundigen, apothekers en microbiologen. Het perspectief van de ouders van patiënten en patiënten is meegenomen door vertegenwoordiging van de directeur van Stichting Kind en Ziekenhuis in de werkgroep.