Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn heeft betrekking op patiënten met acute intoxicaties en meer specifiek op:

• Patiënten die een poging tot suïcide hebben gedaan door gebruik van middelen in een toxische dosering (intentionele intoxicatie)
• Patiënten die een accidentele intoxicatie hebben na inname van een toxische hoeveelheid van een substantie (vaak een genotsmiddel).

De richtlijn heeft betrekking op de acute opvang van patiënten met een intoxicatie in de tweede lijn (dus vanaf de opvang op de spoedeisende hulp totdat de patiënt het ziekenhuis weer verlaat).

De richtlijn bevat aanbevelingen over:

• Observatie
• Decontaminatie en beschermende maatregelen
• Weigering van behandeling, vrijheidsbeperkende interventies en psychiatrische beoordeling van patiënten met een intoxicatie op de SEH
• Medicamenteuze behandeling van gedragsontregeling bij patiënten met een intoxicatie op de SEH
• Verlaagde GCS en intubatie
• Vroegtijdige intubatie
• Diagnostiek: indicatie bloedgasanalyse voor verifiëren oxygenatie en beoordelen ventilatie
• Gebruik/gevaren van naloxon
• Diagnostiek en inzet van ECG en telemetrie
• Behandeling verbreed QRS-complex
• Behandeling verlengde QT-tijd
• Initieel beleid bij ritmestoornissen
• Hypertensie in het kader van sympathicomimetisch syndroom
• Intoxicaties met calciumantagonisten, bètablokkers en TCA’s
• Consult neuroloog voor CT-cerebrum
• Behandeling met flumazenil
• Behandeling van insulten bij intoxicaties
• Behandeling van hyperthermie
• Behandeling van hypothermie
• Diagnostiek – keuze voor toxicologische analyse
• Decontaminatie behandeling
• Darmlavage
• Intraveneuze lipidenemulsie
• Dialyseerbaarheid van intoxicaties
• Behandeling van auto-intoxicatie met etsende stoffen
• Behandeling van intoxicatie met waterstoffluoride
• Juridische aspecten
• Inlichten kinderbescherming
• Omgang met monsters en resultaten van analyses op het moment dat het onderzoek een forensisch karakter krijgt
• Patiëntenperspectief en nazorg

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

De doelgroep van deze richtlijn zijn professionals die zich bezig houden met de opvang van patiënten, na een acute intoxicatie, in het ziekenhuis. Hieronder worden in ieder geval verstaan: spoedeisende hulp artsen, internisten (inclusief subspecialisaties zoals internisten acute geneeskunde en intensivisten op de intensive care), anesthesiologen, cardiologen, psychiaters en ziekenhuisapothekers. Maar, ook anderen kunnen deze richtlijn gebruiken.

Voor patiënten

Deze richtlijn gaat over onderzoeken en behandelingen die worden aanbevolen bij patienten met een acute vergiftiging. De richtlijn gaat over twee groepen patienten:

• Patiënten die een zelfmoordpoging hebben gedaan door het innemen van een grote hoeveelheid middelen (bijvoorbeeld medicijnen)
• Patiënten die een overdosis van een bepaald middel hebben gehad (meestal drugs)

De richtlijn gaat over de acute opvang van deze patiënten in het ziekenhuis (dus vanaf de eerste hulp totdat de patiënt het ziekenhuis weer verlaat).

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor de ontwikkeling van deze richtlijn is genomen door de Nederlandse Internisten Vereniging. De richtlijn is ontwikkeld door een multidisciplinaire richtlijnwerkgroep bestaande uit vertegenwoordigers van de Nederlandse Internisten Vereniging, het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum, Patiëntenfederatie Nederland, de Nederlandse Vereniging voor Spoedeisende Hulp Artsen, de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuisapothekers, de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie, de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care, de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie en de Nederlandse Vereniging voor Anesthesiologie, en werd ondersteund door PROVA.

De richtlijn is geautoriseerd op 18 december 2017.