Waar gaat deze richtlijn over?

Deze evidence-based richtlijn beschrijft de beste zorg voor patiënten met hyperemesis gravidarum. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• De plaats van een aanvullende test (PUQE score) naast de anamnese voor het classificeren van de ernst van hyperemesis gravidarum.
• De waarde van ketonurie bepaling voor de classificatie van de ernst van hyperemesis gravidarum bij zwangeren.
• De rol van initiële anti-emetica in de behandeling van zwangeren met hyperemesis gravidarum.
• De rol van aanvullende- en combinatie medicamenteuze behandeling bij zwangeren met hyperemesis gravidarum.
• De rol van aanvullende niet-medicamenteuze behandeling bij zwangeren met hyperemesis gravidarum.
• De effectiviteit van verschillende rehydratiebehandelingen bij zwangeren met hyperemesis gravidarum.
• De rol van sondevoeding bij zwangeren met hyperemesis gravidarum.
• De plaats van tromboseprofylaxe in de behandeling van zwangeren met hyperemesis gravidarum.
• De mogelijke rol van een psychiater of psycholoog vrouwen met (een voorgeschiedenis) van hyperemesis gravidarum.
• Preconceptionele counseling voor vrouwen met een voorgeschiedenis van hyperemesis gravidarum.
• De organisatie van de zorg rondom patiënten hyperemesis gravidarum.

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met hyperemesis gravidarum, zowel in de eerste, tweede en derde lijn.

Voor huisartsen is de NHG-Standaard Zwangerschap en kraamperiode en de NHG-Standaard Preconceptiezorg leidend.

Voor patiënten

Hyperemesis gravidarum wil zeggen dat er sprake is van overmatige misselijkheid en/of braken in de zwangerschap waardoor de vrouw sterk gehinderd wordt tijdens haar dagelijkse bezigheden. Misselijkheid en braken komt regelmatig voor de eerste maanden van een zwangerschap. Dit begint in de eerste weken van de zwangerschap en wordt meestal minder na de eerste paar maanden. Bij 3% van de vrouwen is het zo ernstig dat men spreekt van ‘hyperemesis gravidarum’ wat in sommige gevallen zelfs de hele zwangerschap kan blijven bestaan.

Deze hyperemesis gravidarum kan zowel effect hebben op de gezondheid van de vrouw, maar ook op haar sociale leven (werk, partner, gezin) en kan op haar psychisch welzijn een forse impact hebben. Een definitieve behandeling bestaat helaas niet maar er wordt gestreefd naar vermindering van de klachten met zowel medicatie, vochtinfusen en ook via ondersteuning en begeleiding. Hiervoor zijn verschillende behandelopties en methoden beschikbaar, soms ook in combinatie. Belangrijk is goede uitleg, toegankelijke laagdrempelige zorg en waar mogelijk preconceptioneel al het maken van een stappenplan als een vrouw al eerder hyperemesis gravidarum heeft doorgemaakt.

• https://www.zehg.nl/
• Thuisartsinformatie is in ontwikkeling
  

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG). De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de gynaecologie (gynaecologen en verloskunde-artsen), verloskundigen, psychiaters en huisartsen. De richtlijn werd o.a. meegelezen en van feedback voorzien door diëtisten. Er werd aandacht besteed aan het patiëntenperspectief door inbreng van de patiëntenvereniging Stichting Zwangerschapsmisselijkheid en Hyperemesis Gravidarum (ZEHG).

Toepassen

• https://www.zehg.nl/
• https://www.degynaecoloog.nl/
• Thuisartsinformatie is in ontwikkeling

Status van de richtlijn

Deze richtlijn zal na publicatie modulair worden herzien.