Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste diagnostiek en behandeling is van haemoptoë. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• oorzaken van haemoptoë
• diagnostiek van milde haemoptoë
• diagnostiek van matig ernstige haemoptoë
• diagnostiek en behandeling van massale haemoptoë
• niet-radiologische behandeling van haemoptoë
• radiologische behandeling van haemoptoë

Voor wie is de richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is geschreven voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met haemoptoë.

Voor patiënten

Haemoptoë is het ophoesten van bloed of bloedig slijm vanuit de longen of luchtwegen. Andere benamingen voor haemoptoë zijn: bloedspuwen, pneumorragie en pneumoptysis. Het kan het gevolg zijn van een relatief onschuldige aandoening, zoals een longontsteking, maar kan ook een uiting zijn van een ernstige aandoening. De hoeveelheid bloedverlies is een aanwijzing voor de ernst van de haemoptoë.

Meer informatie over haemoptoë is te vinden op Thuisarts:

http://thuisarts.nl/bloed-ophoesten/ik-hoest-bloed-op

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van de Nederlandse Vereniging van Artsen voor Longziekten en Tuberculose (NVALT). De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de longartsen, SEH-artsen en radiologen. Voor het patiëntenperspectief is de literatuur doorzocht. Dat leverde geen referenties op.