Functionele buikpijn bij kinderen

Initiatief: Aantal modules: 40

Medicamenteuze behandeling

Deze module bestaat uit de volgende submodules: 

  • Spasmolytica (peppermuntolie, mebeverine, drotaverine, trimebutine, buscopan)
  • Antidepressiva (amitriptyline, citalopram)
  • Laxantia
  • Osmotische laxantia (polyethylene glycol, lactulose, lactitol)
  • Stimulante laxantia (bisacodyl)
  • Lubricanten (mineraal olie of vloeibare paraffine)
  • Enemas
  • Antidiarree medicatie (loperamide)
  • Antibiotica
  • Pijnstilling (paracetamol, NSAID, tramadol)
  • Anti-reflux medicatie (PPI, H2-receptor antagonisten, prokinetica)
  • Anti-emetica
  • Antimigraine middelen (sumatriptan, propranolol)
  • Antihistaminica (cyproheptadine)
  • Buspirone
  • Melatonine

Autorisatiedatum en geldigheid

Laatst beoordeeld  : 13-04-2022

Laatst geautoriseerd  : 13-04-2022

Geplande herbeoordeling  :

Algemene gegevens

De NHG standaard Buikpijn bij kinderen is leidend voor de huisartsen.

 

Chronische buikpijn is één van de meest voorkomende symptomen op de kinderleeftijd, met prevalentiecijfers in westerse landen die variëren van 9.9 tot 27.5%.4,5 In 2 tot 4% van de consulten bij de kinderarts is chronische buikpijn de reden van de komst.4 Bij ongeveer 90% van de kinderen die zich presenteren met buikpijn wordt geen organische oorzaak gevonden en is er dus sprake van een vorm van functionele buikpijn.8 De impact van functionele buikpijn op het leven van deze kinderen en hun families kan aanzienlijk zijn; de kwaliteit van leven is gemiddeld slechter dan die van gezonde kinderen en vergelijkbaar met die van kinderen met een inflammatoire darmziekte.9,10 Daarnaast leidt chronische buikpijn vaak tot een hoge mate van schoolverzuim en zijn de kosten van gebruik van gezondheidszorg aanzienlijk.11 Ook hebben adolescenten met chronische buikpijn een verhoogd risico op het ontwikkelen van een depressie of angststoornis.12,13 De laatste decennia zijn er veel nieuwe ontwikkelingen op het gebied van functionele buikpijn vooral op het gebied van diagnostische criteria en behandeling. De praktische toepasbaarheid ervan in de Nederlandse situatie is echter niet altijd duidelijk. Er is dan ook behoefte aan een up to date evidence-based richtlijn met als uiteindelijk doel een uniform beleid rondom kinderen met functionele buikpijn.

 

De richtlijnontwikkeling werd gefinancierd uit de Stichting Kwaliteitsgelden
Medisch Specialisten (SKMS).

Volgende:
Niet-medicamenteuze behandeling