Auteur, jaar

Beschrijving studie

Resultaten

Klasse

Conclusie

Anderberg, 2007

RCT: corticosteroïdetoevoeging aan anestheticum versus alleen anestheticum bij transforaminale injectie

Geen extra werkzaamheid ten aanzien van klinische werkzaamheid van toevoeging corticosteroïde bij transforaminale injectie.

A2

Toevoeging van corticosteroïde aan transforaminale injectie met anestheticum geeft niet meer reductie van symptomen.

Kuijper, 2009

RCT: halfharde halskraag, fysiotherapie of afwachten bij patiënten met recent (≤ 1 maand) ontstane cervicale radiculopathie.

Een behandeling met halfharde halskraag met rust en een behandeling door de fysiotherapeut geven in de eerst zes weken na start behandeling een aanzienlijke pijnreductie.

B

Ofschoon 240 deelnemers berekend waren, eindigde de studie met 205. Een positief resultaat van de fysiotherapie kan verklaard worden door de extra aandacht die de patiënten kregen. Hetzelfde geldt voor degenen die een halskraag voorgeschreven kregen. Met nadruk moet gesteld worden dat de deelnemers geen bewezen cHNP hadden. Inclusie geschiedde alleen op klinische gronden.

Radhakrishnan, 1994

Retrospectief cohort (1976-1990)

Geschatte jaarlijkse incidentie voor cervicaal radiculair syndroom aangepast voor leeftijd is 83,2 per 100.000 mensen. Vrouwen zijn bijna tweemaal zo vaak aangedaan.

B

Het betreft een retrospectieve studie op basis van administratieve data in een groep ziekenhuizen. Mensen die niet de betreffende ziekenhuizen hebben bezocht, zijn derhalve niet geregistreerd. Daardoor zou een onderschatting zeer wel mogelijk zijn. Voorts zijn ook bepaalde categorieën uitgesloten, wat ook bijdraagt aan een onderschatting. Tot slot betreft het een cervicaal radiculair syndroom op basis van klinische gronden. Slechts 193 van 561 patiënten ondergingen beeldvormend onderzoek om een cHNP aan te tonen.

Wainner, 2000

Systematisch overzicht (1966-2000)

Overzicht van non-invasieve therapieën met een opsomming van beschikbare studies op dat moment. Beschrijvend van aard. Geen meta-analyse.

B

Vanwege de inhomogeniteit van de beschrijving van het te behandelen ziektebeeld zijn de resultaten van verschillende onderzoeken niet goed te vergelijken. Er is echter geen onomstotelijk bewijs dat een non-invasieve behandeling een positief klinisch effect heeft op het cervicale radiculaire syndroom. Het spontane beloop is gunstig.

Persson, 1997/2001

RCT: CADF, fysiotherapie of nekkraag bij mensen met minimaal drie maanden radiculaire symptomatologie.

Vier maanden na de start van de behandeling gaf CADF een beter herstel van klinische symptomen en VAS score. Na een jaar was dit verschil niet meer aanwezig.

B

Het is niet duidelijk wat de nulhypothese is en bijgevolg is de primaire uitkomst niet bekend. Een steekproefgrootte is niet berekend en gezien de grootte van de groepen kunnen vraagtekens gezet worden bij de power van het onderzoek. Daarnaast traden cross-overs op. Omdat een intention to treat-principe gehanteerd is, wordt hier geen rekening mee gehouden in de bewerking van de resultaten. Er werden verschillende kragen gebruikt, waardoor vergelijking niet mogelijk was.

Cassidy, 2008

Case-control studie

Geen bewijs voor associatie chiropractische behandeling en infarct in alle leeftijdsgroepen, maar wel voor de mensen jonger dan 45 jaar (odds ratio: 1,37; 95% BI: 1,04-1,91).

B

Vanwege de studieopzet is voorzichtigheid geboden met de interpretatie van de resultaten. Alle nadelen van een case-control studie gelden ook voor deze studie. Er is getracht de nadelen van de keuze van controles te verminderen door de case zijn eigen controle te laten zijn door informatie te vergaren uit een periode waarin hij nog geen patiënt was. Dit veroorzaakt echter recall bias. Daarnaast is het onderzoek gebaseerd op een administratieve database. Dit draagt bij aan misclassificatie bias.

Rothwell, 2001

Case-control studie

Patiënten jonger dan 45 jaar met een infarct in het vertebrobasilaire stroomsysteem bleken vijf maal meer een manipulatieve behandeling van de nek in de week voorafgaande aan het infarct te hebben gehad.

B

Voorzichtigheid is geboden met de interpretatie van de resultaten vanwege de studieopzet. Alle nadelen van een case-control studie gelden ook voor deze studie. Daarnaast is de manipulatieve therapie beoordeeld op basis van gefactureerde behandelingen, waarbij niet precies inzichtelijk is welke behandeling heeft plaatsgevonden. Voorts hebben van de mensen met een infarct slechts negen een manipulatieve behandeling ondergaan in de week voorafgaand aan het infarct. De vraag rijst waarom het verschil niet bestaat bij mensen ouder dan 45 jaar.

Smith, 2003

Case-control studie

Spinale manipulatieve therapie is sterk geassocieerd met dissectie van de arteria vertebralies.

B

In dit retrospectief onderzoek werd via questionnaires en telefonisch contact informatie verzameld over een gebeurtenis die geruime tijd in het verleden heeft plaatsgevonden. Recall bias zal zeker van belang zijn, met name bij de groep die na of door de manipulatieve therapie geen duidelijke problemen heeft gehad. Daarnaast is niet bij alle cases en controls dezelfde diagnostiek uitgevoerd. Bij de controls kunnen ook dissecties aanwezig zijn. Om deze reden is uiterste voorzichtigheid geboden bij de interpretatie van de resultaten.

Hurwitz, 2008

Systematisch toezicht (1980-2006)

Compositie van interventie studies en reviews van therapie gericht op nekpijn.

A2

Geen bewijs dat enige vorm van niet-invasieve therapie de klinische uitkomst negatief of positief beïnvloedt op korte of lange termijn.

Lin, 2006

Retrospectieve cohortstudie

63% van de mensen die voor chirurgie in aanmerking kwamen wegens cHNP zagen af van chirurgie na epidurale tranforaminale injectie.

C

Dit onderzoek heeft zonder enige vergelijkingsgroep plaatsgevonden. Hoewel het resultaat gunstig lijkt, is niet aangetoond dat het resultaat niet samenhangt met het natuurlijk beloop.

Derby, 2004

Retrospectieve enquête onder instructeurs van een wervelkolom-interventieprogramma.

Respons: 58,6%. 73,5% van de 5968 ingrepen is interlaminair, de resterende transforaminaal, geen verschil in complicaties (overall: 0,47%).

C

Lage prevalentiecomplicaties, maar hierbij dient wel rekening gehouden te worden met de studieopzet, de geringe respons en de mogelijk met het laatste samenhangende onevenredige verdeling tussen interlaminaire en transforaminale toediening.

Scanlon, 2007

Retrospectieve enquête onder leden van de American Pain Society.

Respons 21,4%. 78 complicaties (waarvan 30 infarct in brein of myelum) na transforaminale toediening van een corticoïdpreparaat werden gerapporteerd.

C

Gezien de lage respons kan de prevalentie zeker niet geschat worden. Hooguit is de conclusie gerechtvaardigd dat een transforaminale injectie met een corticoïdpreparaat een kans heeft op een ischemisch probleem van brein of myelum.

Matz, 2009

Systematische overzicht

(1966-2007)

Chirurgische therapie geeft betere resultaten dan fysiotherapie. Foraminotomie geeft ook een goed resultaat in 52% tot 99%.

A2

Overzicht van studies met de tekortkomingen genoemd. Echte meta-analyse is niet verricht.

Nikolaidas, 2010

Systematische overzicht

(1966-2008)

Chirurgie geeft beter resultaat in reductie pijn dan fysiotherapie of harde kraag. Bewijs van lage klasse dat fysiotherapie of harde kraag gelijke effectiviteit kennen op de lange termijn.

A2

Hoewel conform de richtlijnen van Cochrane Collaboration zijn de conclusies ten aanzien van de pijn op grond van een cervicaal radiculair syndroom op basis van cHNP gebaseerd op slechts één studie: Persson.