Waar gaat deze richtlijn over?

Deze richtlijn richt zich op wat volgens de huidige maatstaven de beste zorg is voor patiënten met een nekhernia. In de richtlijn komen de volgende onderwerpen aan de orde:

• Welke niet-operatieve behandelingsmogelijkheden er zijn, zoals een halskraag, fysiotherapie en injecties en wat de voor- en nadelen van deze opties zijn
• Wanneer de beste tijd is om een operatie te overwegen als behandeling voor een nekhernia
• Vanaf welke kant geopereerd kan worden en welke voor- en nadelen er zijn bij verschillende benaderingen en welke complicaties kunnen optreden
• Welke patiënten geschikt zijn voor een nieuwe behandeling met een laser en wat de voor- en nadelen van deze behandeling zijn
• Welke nabehandeling er nodig is indien een operatie is verricht en wat de herstelperiode is

Voor wie is deze richtlijn bedoeld?

Deze richtlijn is bestemd voor alle zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met een nekhernia.

Voor patiënten

Een cervicaal radiculair syndroom is een verzamelnaam voor klachten die ontstaan door beklemming van een zenuwwortel in de nek. Nekzenuwwortels komen uit het ruggenmerg via de wervelkolom naar buiten, richting de nek en de arm. De beklemming van zo’n zenuwwortel kan onder andere ontstaan als een tussenwervelschijf, een soort kussentje tussen de ruggenwervels, uitstulpt. Dit wordt een cervicale hernia nuclei pulposi (cHNP), ook wel nekhernia, genoemd. Klachten die kunnen ontstaan zijn uitstralende pijn, een doof gevoel, tintelingen en krachtsverlies in nek, schouder en arm.

Meer informatie over nekpijn is te vinden op Thuisarts:

http://thuisarts.nl/nekpijn/ik-heb-nekpijn

Meer informatie over een nekhernia is te vinden op de website van de neurochirurgen:

https://www.nvvn.org/patienteninfo/wervelkolom-en-ruggenmerg/nekhernia/

Hoe is de richtlijn tot stand gekomen?

Het initiatief voor deze richtlijn is afkomstig van Nederlandse Vereniging voor Neurochirurgie (NVvN). De richtlijn is opgesteld door een multidisciplinaire commissie met vertegenwoordigers vanuit de neurologen, neurochirurgen, orthopedisch chirurgen en klinisch epidemiologen.