Een SWK-biopsie is geïndiceerd indien er een verdenking is op invasief carcinoom. Indien tumorbiopten DCIS laten zien, is de kans op invasief carcinoom in het excisiepreparaat 15-30% [Francis 2015, Prendeville 2015, Meijnen 2007]. Een Nederlandse studie liet bij 16,7% (152 van 910) patiënten met DCIS in het tumorbiopt een invasief focus zien in het excisie-preparaat. Bij ruim de helft van alle patiënten werd een SWK-biopsie verricht. Deze was positief bij 5,5% van deze patiënten, waarvan in 3% micrometastasen en in 2,5% macrometastasen. In totaal werd bij 12 van de 910 patiënten (1,3%) een macrometastase in de SWK gevonden [van Roozendaal 2016]. Een studie bij 1.234 patiënten laat soortgelijke resultaten zien, met een upstaging naar invasief carcinoom bij 21% en een positieve SWK (micro- of macrometastasen) bij 5,3% [Francis 2015]. In beide studies was de aanwezigheid van invasief carcinoom de belangrijkste risicofactor voor SWK-metastasering, en werd er een correlatie aangetoond tussen grootte van de biopt-naald en upstaging naar invasief carcinoom.

Een afmeting >2,5 cm en het palpabel zijn van de laesie, graad 3 DCIS, MRI-aankleuring en leeftijd <55 jaar zijn als risicofactoren voor occult invasief carcinoom geduid [Groen 2017].

In verband met optimale stadiëring heeft het de voorkeur om tegelijk met de operatieve behandeling een SWK-biopsie te verrichten indien er risicofactoren op invasie aanwezig zijn, onafhankelijk van het type chirurgische behandeling (mastectomie of borstsparend). De praktische consequentie van een positieve SWK-biopsie dient in goede gedeelde besluitvorming, tot een gefundeerd en gedragen voorstel te leiden.