Nieuwe richtlijn Diagnostiek en behandeling Ménière
Een nieuwe richtlijn beschrijft de diagnostiek en behandeling van de ziekte Ménière. De richtlijn heeft als doel om de effectiviteit van verschillende behandelmethodes te beschrijven en moet zorgen dat de ziekte eerder gediagnosticeerd wordt.
De therapeutische aanpak van de ziekte van Ménière kan per behandelaar verschillen. Dat komt onder andere omdat de pathofysiologie nog niet helemaal duidelijk is. Een deel van de patiënten wordt nu behandeld met therapieën die niet bewezen effectief zijn. Ook wordt een deel van de patiënten pas laat gediagnosticeerd. Om die reden is er een nieuwe richtlijn ontwikkeld.
Inhoud van de richtlijn
De richtlijn beschrijft de behandeling en de diagnostiek bij de ziekte van Ménière.
- Behandelopties
Er zijn meerdere behandelopties onderzocht in de literatuur, waaronder het effect van de prismabril en intratympanale corticosteroïdinjecties. Over de effecten van dieet en leefstijl, farmacotherapie en chirurgie worden aanbevelingen gedaan op basis van expert opinie en niet-systematische literatuur. Daarnaast is er literatuuronderzoek gedaan naar de (toegevoegde) waarde van psychologische begeleiding. - Diagnostiek
Wat betreft de diagnostiek wordt er onder andere ingegaan op de rol van audiovestibulair onderzoek en (aanvullende) beeldvorming bij het stellen van de diagnose.
Samenwerking
De Nederlandse Vereniging voor Keel-Neus-en-Oorheelkunde en Heelkunde van het Hoofd-Halsgebied is initiatiefnemer van de nieuwe richtlijn. De richtlijn is ontwikkeld in samenwerking met de neurologen (NVN), radiologen (NVvR), klinisch fysici (NVKF), psychologen (NIP) en Stichting Hoormij|NVVS. Het Kennisinstituut van de Federatie Medisch Specialisten heeft het traject begeleid. Financiering is afkomstig van de Stichting Kwaliteitsgelden Medisch Specialisten (SKMS).