Inleiding

Kindergeneeskunde is een vak met een groot aantal acute presentaties en opnames. Momenteel zijn er geen landelijke evidence-based richtlijnen voor acute algemeen pediatrische problemen. Hierdoor ontstaan grote variaties in het diagnostische en therapeutische beleid en wordt niet altijd de meest optimale behandeling geboden. Er bestaat daarom grote behoefte in de kindergeneeskunde aan een meer uniform en met evidence onderbouwd beleid betreffende acute problemen.

In het EKZ/ AMC zijn in de periode 2002-2004 volgens voor de 25 meest voorkomende acute kindergeneeskundige problemen evidence-based richtlijnen ontwikkeld voor het diagnostische en therapeutische beleid in het eerste uur. Hiervoor werd gebruik gemaakt ­­­­­­­van ‘best evidence’: bestaande uit (internationale) evidence-based richtlijnen en systematische literatuuroverzichten. Slechts op de punten waar nog controverse over was werd aanvullend naar primaire studies gezocht. Andere Nederlandse academische en niet-academische opleidingsklinieken zijn geïnteresseerd in deze richtlijnen.

Met financiering van Stichting Kwaliteitsgelden Medisch Specilaisten (SKMS) is besloten om 5 van deze richtlijnen in 1 jaar tijd te actualiseren en landelijke gedragen richtlijnen te ontwikkelen volgens de EBRO (Evidence-Based Richtlijn Ontwikkeling) methode.