Implementatieplan

Aanbeveling	Tijdspad voor implementatie: < 1 jaar, 1 tot 3 jaar of > 3 jaar	Verwacht effect op kosten	Randvoorwaarden voor implementatie (binnen aangegeven tijdspad)	Mogelijke barrières voor implementatie¹	Te ondernemen acties voor implementatie²	Verantwoordelijken voor acties³	Overige opmerkingen
1^eVraag structureel naar psychische klachten, met name depressie, angstklachten, suïcidaliteit en traumaklachten tijdens de behandeling van HG, in de periode postpartum en/of bij preconceptioneel advies bij een nieuwe kinderwens.	< 1 jaar	Geen	Disseminatie van de richtlijn	-Tijdsinvestering opstellen gepersonaliseerd behandelplan -Beschikbaarheid van personeel die verantwoordelijk zijn voor opstellen van behandelplan en dienen als aanspreekpunt voor HG patient. Bijvoorbeeld gespecialiseerd verpleegkundige of verpleegkundig specialist.	Disseminatie van de richtlijn focus op gynaecologen, verloskundigen en huisartsen.	NVOG	Geen
2^e Overweeg het gebruik van een screeningstool voor het uitvragen van psychische klachten, onder andere de Edinburgh postnatal Depression Scale (EPDS), Hospital Anxiety and Depression scale (HADS) en diversen voor PTSS.	< 1 jaar	Geen	Disseminatie van de richtlijn	-Tijdsinvestering opstellen gepersonaliseerd behandelplan -Beschikbaarheid van personeel die verantwoordelijk zijn voor opstellen van behandelplan en dienen als aanspreekpunt voor HG patient. Bijvoorbeeld gespecialiseerd verpleegkundige of verpleegkundig specialist.	Disseminatie van de richtlijn focus op gynaecologen, verloskundigen en huisartsen.	NVOG	Geen
3^eOndersteun het psychisch functioneren van vrouwen met HG door te richten op het vergroten van de draagkracht en het voorkomen van uitputting. Bespreek met de patiënt (en partner) welke interventies passend zijn en maak door middel van samen beslissen een keuze. Leg het beleid vast in een gepersonaliseerd behandelplan.	< 1 jaar	Verwijzingen naar de huisarts (POH-GGZ), psycholoog of psychiater geeft extra zorgkosten. Voor patiënt worden deze kosten vergoed vanuit de zorgverzekering, afgezien van het eigen risico (uitgezonderd 1^e lijn zorg/POH-GGZ). Er zijn Geen kosten- effectiviteitsstudies bekend of tijdige psychologische of psychiatrische interventies op de langere tijd hogere zorgkosten kunnen voorkomen.	Disseminatie van de richtlijn	-Tijdsinvestering opstellen gepersonaliseerd behandelplan -Beschikbaarheid van personeel die verantwoordelijk zijn voor opstellen van behandelplan en dienen als aanspreekpunt voor HG patient. Bijvoorbeeld gespecialiseerd verpleegkundige of verpleegkundig specialist.	Disseminatie van de richtlijn focus op gynaecologen, verloskundigen en huisartsen.	NVOG	Geen
4^eVerwijs naar een gespecialiseerd hulpverlener (huisarts/POH-GGZ, psycholoog of psychiater) bij aanwijzingen voor psychische klachten, met name bij hoge lijdensdruk, ernstige beperkingen in functioneren en/of er sprake is van gevaar/suïcidaliteit.	< 1 jaar	Verwijzingen naar de huisarts (POH-GGZ), psycholoog of psychiater geeft extra zorgkosten. Voor patiënt worden deze kosten vergoed vanuit de zorgverzekering, afgezien van het eigen risico (uitgezonderd 1^e lijn zorg/POH-GGZ). Er zijn Geen kosten- effectiviteitsstudies bekend of tijdige psychologische of psychiatrische interventies op de langere tijd hogere zorgkosten kunnen voorkomen.	Disseminatie van de richtlijn	-Tijdsinvestering opstellen gepersonaliseerd behandelplan -Beschikbaarheid van personeel die verantwoordelijk zijn voor opstellen van behandelplan en dienen als aanspreekpunt voor HG patient. Bijvoorbeeld gespecialiseerd verpleegkundige of verpleegkundig specialist.	Disseminatie van de richtlijn focus op gynaecologen, verloskundigen en huisartsen.	NVOG	Geen

¹ Barrières kunnen zich bevinden op het niveau van de professional, op het niveau van de organisatie (het ziekenhuis) of op het niveau van het systeem (buiten het ziekenhuis). Denk bijvoorbeeld aan onenigheid in het land met betrekking tot de aanbeveling, onvoldoende motivatie of kennis bij de specialist, onvoldoende faciliteiten of personeel, nodige concentratie van zorg, kosten, slechte samenwerking tussen disciplines, nodige taakherschikking, etc.

² Denk aan acties die noodzakelijk zijn voor implementatie, maar ook acties die mogelijk zijn om de implementatie te bevorderen. Denk bijvoorbeeld aan controleren aanbeveling tijdens kwaliteitsvisitatie, publicatie van de richtlijn, ontwikkelen van implementatietools, informeren van ziekenhuisbestuurders, regelen van goede vergoeding voor een bepaald type behandeling, maken van samenwerkingsafspraken.

³ Wie de verantwoordelijkheden draagt voor implementatie van de aanbevelingen, zal tevens afhankelijk zijn van het niveau waarop zich barrières bevinden. Barrières op het niveau van de professional zullen vaak opgelost moeten worden door de beroepsvereniging. Barrières op het niveau van de organisatie zullen vaak onder verantwoordelijkheid van de ziekenhuisbestuurders vallen. Bij het oplossen van barrières op het niveau van het systeem zijn ook andere partijen, zoals de NZA en zorgverzekeraars, van belang.