Implementatieplan

Aanbeveling	Tijdspad voor implementatie: < 1 jaar, 1 tot 3 jaar of > 3 jaar	Verwacht effect op kosten	Randvoorwaarden voor implementatie (binnen aangegeven tijdspad)	Mogelijke barrières voor implementatie¹	Te ondernemen acties voor implementatie²	Verantwoordelijken voor acties³	Overige opmerkingen
Toelaatbare fout
Houd bij validatie/verificatiestudies van de erytrocytentelling rekening met een toelaatbare fout van 5/µL (= 1 erytrocyt per gezichtsveld) rondom de afkapwaarde van >15 erytrocyten/µl (>3 erytrocyten per gezichtsveld).	<1 jaar	Geen	Disseminatie van de richtlijn. Uitvoerders dienen kennis te nemen van de aanbevelingen	Gebrek aan kennis van de richtlijn	Disseminatie van richtlijn O.a. publicatie op richtlijnendatabase en NVKC website	NVKC
Tel bij de microscopische beoordeling van dysmorfe erytrocyten bij voorkeur minimaal 100 cellen. Richt de diagnostiek zo in dat elementen die pathognomonisch van aard zijn niet gemist worden.	<1 jaar	Geen	Disseminatie van de richtlijn. Uitvoerders dienen kennis te nemen van de aanbevelingen	Gebrek aan kennis van de richtlijn	Disseminatie van richtlijn O.a. publicatie op richtlijnendatabase en NVKC website	NVKC
Rapportage
Rapporteer het totaal percentage dysmorfe erytrocyten (inclusief acanthocyten) en (indien aanwezig) separaat het percentage acanthocyten ten opzichte van het totaal aantal erytrocyten • de aanwezigheid en aard van cilinders	<1 jaar	Geen	Disseminatie van de richtlijn. Uitvoerders dienen kennis te nemen van de aanbevelingen	Gebrek aan kennis van de richtlijn	Disseminatie van richtlijn O.a. publicatie op richtlijnendatabase en NVKC website	NVKC
Formuleer een integrale conclusie op basis van het percentage dysmorfe erytrocyten, percentage acanthocyten en aan- of afwezigheid van erytrocytencilinders. Neem hierbij indien beschikbaar de tijd tussen urineverzameling en analyse (of preservatie), het getelde aantal erytrocyten, pH en soortelijk gewicht of osmolaliteit in overweging.	<1 jaar	Geen	Disseminatie van de richtlijn. Uitvoerders dienen kennis te nemen van de aanbevelingen	Gebrek aan kennis van de richtlijn	Disseminatie van richtlijn O.a. publicatie op richtlijnendatabase en NVKC website	NVKC	Dit is een essentieel communicatiepunt voor huisartsen om teruggekoppeld krijgen.
Scholingsprogramma
De werkgroep heeft bij deze uitgangsvraag geen aanbevelingen geformuleerd, omdat ieder laboratorium geaccrediteerd is volgens ISO 15189. In deze norm zijn eisen omtrent opleiding, scholing en competenties gespecificeerd. Er is behoefte aan een scholingsprogramma voor de morfologische beoordeling van erytrocyten en cilinders in de urine. De werkgroep is van mening dat hier een rol ligt voor landelijke organisaties.
Kwaliteitsprogramma
De werkgroep heeft bij deze uitgangsvraag geen aanbevelingen geformuleerd, omdat ieder lab geaccrediteerd is volgens ISO 15189. In deze norm zijn eisen omtrent kwaliteitsprogramma’s gespecificeerd.

¹ Barrières kunnen zich bevinden op het niveau van de professional, op het niveau van de organisatie (het ziekenhuis) of op het niveau van het systeem (buiten het ziekenhuis). Denk bijvoorbeeld aan onenigheid in het land met betrekking tot de aanbeveling, onvoldoende motivatie of kennis bij de specialist, onvoldoende faciliteiten of personeel, nodige concentratie van zorg, kosten, slechte samenwerking tussen disciplines, nodige taakherschikking, et cetera.

² Denk aan acties die noodzakelijk zijn voor implementatie, maar ook acties die mogelijk zijn om de implementatie te bevorderen. Denk bijvoorbeeld aan controleren aanbeveling tijdens kwaliteitsvisitatie, publicatie van de richtlijn, ontwikkelen van implementatietools, informeren van ziekenhuisbestuurders, regelen van goede vergoeding voor een bepaald type behandeling, maken van samenwerkingsafspraken.

³ Wie de verantwoordelijkheden draagt voor implementatie van de aanbevelingen, zal tevens afhankelijk zijn van het niveau waarop zich barrières bevinden. Barrières op het niveau van de professional zullen vaak opgelost moeten worden door de beroepsvereniging. Barrières op het niveau van de organisatie zullen vaak onder verantwoordelijkheid van de ziekenhuisbestuurders vallen. Bij het oplossen van barrières op het niveau van het systeem zijn ook andere partijen, zoals de NZA en zorgverzekeraars, van belang.