Kennislacunes

Onderzoek naar SGLT-2-remmers bij Diabetes mellitus type 1 heeft zich nu beperkt tot mensen, die behoudens diabetes verder gezond waren, gericht op het glucoseverlagende effect en bijwerkingenprofiel. SGLT-2-remmers verminderen mogelijk de incidentie op ernstige hypoglykemieën, maar door de lage event-rate werd hierop geen statistische significantie bereikt. Toekomstig onderzoek zou zich daarom moeten richten op patiënten met een verhoogd risico op ernstige hypoglykemieën, zoals verminderde hypoglykemie awareness, mede omdat zij mogelijk minder risico hebben op ketoacidose. Overigens dient bij dergelijk toekomstig onderzoek de ‘nieuwe’ classificatie voor hypoglykemieën te worden gehanteerd (IHSG, 2017). Ook dient uitgezocht te worden vanaf welke dosering het risico op ketoacidoses significant toeneemt en welke patiëntencategorieën het grootste risico lopen (en welke het laagste). Er zijn signalen dat lage doseringen van empagliflozine bij Diabetes mellitus type 1 effectief zijn in glucoseverlaging zonder het risico op ketoacidose te verhogen. Ook is Real-World Evidence nodig om het daadwerkelijke risico op ketoacidose bij mensen met Diabetes mellitus type 1 die SGLT-2-remmers in de dagelijkse praktijk gebruiken goed in kaart te brengen. Tot slot is er nog geen onderzoek gedaan naar het effect van SGLT-2-remmers bij Diabetes mellitus type 1 op cardiovasculaire en nefrologische eindpunten, met name bij patiënten met bijkomend hartfalen of nefropathie.

 

Onderzoeksvragen: