Uitleg voor patiënten

De uitleg is geschreven voor de patiënt die te horen heeft gekregen dat hij/zij bloed moet geven voor stollingsonderzoek, maar verder nog van niets weet. Op B1 niveau geformuleerd, met kernbegrippen waarop een patiënt zelf verder kan zoeken.

Als de dokter denkt dat u een ‘verhoogde bloedingsneiging’ heeft, zal hij/zij een onderzoek in het laboratorium naar de stollingswaarden van uw bloed laten doen. Aan een verhoogde bloedingsneiging kan worden gedacht bij verschillende symptomen, zeker bij een combinatie daarvan:

Een wond blijft lang bloeden of gaat snel weer opnieuw open, bijvoorbeeld na een injectie (prik) of het trekken van een kies.
Iemand heeft erg veel last van blauwe plekken.
Iemand heeft veel last van bloedend tandvlees en/of bloedneuzen.
Als een meisje/vrouw heel hevig menstrueert, dus lang ongesteld is en veel bloed verliest en als een vrouw bij een bevalling extreem veel bloed verliest. - Als deze problemen meer voorkomen in uw familie.

Het kan het zo zijn dat uw bloed niet goed stolt en u een aangeboren en erfelijke stollingsstoornis heeft. De meest bekende is hemofilie (A en B). Minder zeldzaam, maar onbekender, is de ziekte van Von Willebrand. Verder zijn er plaatjesstoornissen en factordeficiënties. De meeste stollingsstoornissen komen in milde en ernstige vormen voor.

Hoe eerder er wordt vastgesteld dat u een stollingsstoornis heeft, hoe sneller de dokter u een behandeling kan voorstellen. Zeker als u een operatie moet ondergaan, gaat bevallen of als u een ongeluk heeft gehad, is het van levensbelang dat de dokter weet dat hij moet rekening houden met een stollingsstoornis: u krijgt dan medicijnen die het bloed laten stollen. Dat is beter voor uw gezondheid, zo wordt er bijvoorbeeld voorkomen dat u een bloedtransfusie (zakjes bloed van een gezonde donor) nodig heeft.

De laboratoria doen hun best om het onderzoek zo snel mogelijk te doen. Dan hoeft u minder lang te wachten op de uitslag en kan de dokter bepalen wat u nodig heeft of ander onderzoek laten doen. Zeker als u een operatie nodig hebt, is het belangrijk dat die niet hoeft te wachten op de uitslag van het bloedonderzoek.

Deze richtlijn maakt de patiëntenzorg op het gebied van bloedingsneiging veiliger:

De manier waarop en de voorwaarden voor een goede bloedafname zijn duidelijk beschreven.
De voorwaarden voor transport en bewaren van het afgenomen bloed zijn opgesteld.
De testen zelf zijn duidelijk en voor alle laboratoria in ons land hetzelfde voorgeschreven.
De testen sluiten goed aan op de vragen die de dokter beantwoord wil krijgen om de juiste diagnose te stellen (als de dokter heeft vastgesteld welke ziekte iemand heeft, heet dat de diagnose).

Om de bloedtest in het laboratorium te laten slagen kan het nodig zijn dat u vóór het bloedprikken (de afname) bepaalde dingen moet doen of juist laten. Staat dit niet op het verwijsformulier? Vraag uw dokter dan wat u moet doen vóór de bloedafname. Bijvoorbeeld: of u nuchter moet zijn, of een vetarme maaltijd moet nemen of niet mag roken, koffie drinken of traplopen.

Iedereen die een stollingsstoornis blijkt te hebben, moet worden doorverwezen naar een Hemofiliebehandelcentrum, die zijn o.a. te vinden in alle academische ziekenhuizen. Voor meer informatie kunt u terecht bij de patiëntenorganisatie, via www.nvhp.nl.