Algemene inleiding

Aanleiding voor het maken van de richtlijn

Waarom dient de richtlijn herzien te worden en op welke (knel)punten? En wat is het doel (beoogde effect) van de richtlijn?

 

De huidige richtlijn Acute traumatisch wervelletsel (NOV, 2009) is in een aantal opzichten verouderd. Op een aantal gebieden zijn de bestaande inzichten en aanbevelingen veranderd.

 

Van een aantal modules uit de oude richtlijn uit 2009 zijn de aanbevelingen nog up-to-date. De volgende modules blijven van kracht:

• Neurologisch onderzoek bij wervelletsels.
• Prognose en prognosegesprek.
• Screening met röntgenfoto’s of CT.
• Indicaties voor CT na screenend onderzoek.
• Conventionele opname na CT.
• Indicatie voor MRI van wervelkolom.
• Plaats van flexie en extensie foto’s.

 

Van de module ´Begripsbepaling traumatische wervelletsels´ uit 2009 is een gedeelte van de tekst met minimale wijzigingen overgenomen onder ‘Definities en begrippen’. De commissie is van mening dat er geen substantiële veranderingen zijn met betrekking tot de begrippen, en dat dit stuk nog steeds praktisch bruikbaar is.

 

De huidige herziening dient ter vervanging van de overige modules, die daarmee komen te vervallen.

 

Afbakening van de richtlijn

Om welke patiëntengroep gaat het?

Acute traumatische wervelletsels zijn letsels van zowel benige als weke delen van de wervelkolom die het gevolg zijn van een duidelijk omschreven traumatisch incident. Deze letsels kunnen gepaard gaan met neurologische uitval. Wervelbreuken ten gevolge van pathologische processen zoals tumoren, infecties of metabole aandoeningen, of spontane fracturen bij osteoporose vallen buiten het bereik van deze richtlijn. De werkgroep beseft echter dat er overlap is met osteoporotische wervelfracturen met een laag energetisch trauma. De richtlijn richt zich verder specifiek op volwassen traumapatiënten (16 jaar of ouder), zodat er aansluiting is voor wat betreft de leeftijdsgrens met de richtlijn algemene traumapatiënten. De werkgroep is zich er van bewust dat het skelet eerder volgroeid is. Bij patiënten met een volgroeid skelet zouden de aanbevelingen uit deze richtlijn eventueel gevolgd kunnen worden.

 

Wat zijn de mogelijke interventies/therapieën of (diagnostische) testen?

• uitsluiten dan wel vaststellen van wervelkolomletsels bij traumapatiënten;
• immobiliseren van patiënten die verdacht zijn voor een acuut traumatisch wervelletsel;
• behandeling van acute traumatisch wervelletsels.

 

Wat zijn de belangrijkste en voor de patiënt relevante uitkomstmaten?

• neurologische status;
• herstel van pre-trauma functionele status;
• residuele deformiteit ten gevolge van traumatische letsel die op lange termijn problemen kan veroorzaken.

 

Literatuur

Atkinson PP, Atkinson JL. (1996). Spinal Shock. Mayo Clin Proc, 71, 384-9.

Campagnolo DI, Heary RF. (2002). Acute medical and surgical management of spinal cord injury. In: Kirshblum S,

Campagnolo DI, DeLisa JA, eds. Spinal Cord Medicine. Philadelphia: Lippincott W, 97, 0-.

Nederlandse Orthopaedische Vereniging. (2009). Richtlijn Acute Traumatisch Wervelletsels. ’s-Hertogenbosch: NOV.

Wolters ECh, Groenewegen HJ. (2001). Neurologie, structuur, functie en dysfunctie van het zenuwstelsel.

Houten/Diegem, Bohn Stafleu van Loghum.