Implementatieplan

Implementatieplan

Dit implementatieplan is opgesteld ter bevordering van de implementatie van de richtlijn behandeling letsels van de flexorpezen van de hand. Voor het opstellen van dit plan is een inventarisatie gedaan van de mogelijk bevorderende en belemmerende factoren voor het naleven van de aanbevelingen. Daarbij heeft de richtlijncommissie een advies uitgebracht over het tijdspad voor implementatie, de daarvoor benodigde randvoorwaarden en de acties die door verschillende partijen ondernomen dienen te worden.

 

Werkwijze

De werkgroep heeft per aanbeveling geïnventariseerd:

  • per wanneer de aanbeveling overal geïmplementeerd moet kunnen zijn;
  • de verwachte impact van implementatie van de aanbeveling op de zorgkosten;
  • randvoorwaarden om de aanbeveling te kunnen implementeren;
  • mogelijke barrières om de aanbeveling te kunnen implementeren;
  • mogelijke acties om de implementatie van de aanbeveling te bevorderen;
  • verantwoordelijke partij voor de te ondernemen acties.

Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen “sterk geformuleerde aanbevelingen” en “zwak geformuleerde aanbevelingen”. In het eerste geval doet de richtlijncommissie een duidelijke uitspraak over iets dat zeker wel of zeker niet gedaan moet worden. In het tweede geval wordt de aanbeveling minder zeker gesteld (bijvoorbeeld “Overweeg om …”) en wordt dus meer ruimte gelaten voor alternatieve opties. Voor “sterk geformuleerde aanbevelingen” zijn bovengenoemde punten in principe meer uitgewerkt dan voor de “zwak geformuleerde aanbevelingen”.

 

Implementatietermijnen

Voor “sterk geformuleerde aanbevelingen” geldt dat zij zo spoedig mogelijk geïmplementeerd dienen te worden. Voor de meeste “sterk geformuleerde aanbevelingen” betekent dit dat per januari 2020 iedereen aan deze aanbevelingen dient te voldoen. Veel aanbevelingen zijn al onderdeel van de huidige praktijk en brengen daarom weinig of geen implementatieproblemen met zich mee.

Voor de volgende aanbevelingen dient echter een langere implementatietermijn van 3 maanden aangehouden te worden, wat dus betekent dat per april 2020 iedereen aan deze aanbevelingen dient te voldoen:

 

Klinisch onderzoek

  1. Cascade afwijkend
  2. Cascade niet afwijkend
  • Consulteer een ter zake kundig specialist* bij een gestoorde functie en/of kracht.

 

Een flexorpeesletsel dient bij voorkeur binnen 3 dagen door een ter zake kundig specialist* te worden behandeld.

 

De nabehandeling moet verricht worden door een handtherapeut*

* zie de ‘definities en begrippen’ bij de aanverwante producten

 

Voor de volgende aanbevelingen dient echter een langere implementatietermijn van 3 maanden aangehouden te worden, wat dus betekent dat per april 2019 iedereen aan deze aanbevelingen dient te voldoen:

 

Indien voor een ‘early active‘ protocol  wordt gekozen, dient deze  door een handtherapeut* te worden uitgevoerd.

 

Zorginstellingen waar patiënten met een flexorpeesletsel worden behandeld beschikken minimaal over:

  • samenwerking met een handtherapeut* met kennis en ervaring in de nabehandeling van een flexorpeesletsel;
  • een samenwerkingsafspraak met een revalidatiearts;

 

Er dienen protocollen aanwezig te zijn op betrokken afdelingen voor:

  • Diagnostiek
  • Behandeling
  • Nabehandeling

 

Leg bij de follow-up de volgende uitkomstmaten vast:

  • Functie van de vinger (active range of motion, passive range of motionen kracht)
  • (Tijdelijke) uitval van sensibiliteit
  • Evaluatie van de functionaliteit en het participatieniveau
  • Wondinfectie
  • Ruptuur
  • Adhesie
  • Noodzaak tot re-operatie

* zie de ‘definities en begrippen’ bij de aanverwante producten

 

Bovenstaande aanbevelingen kunnen niet direct worden ingevoerd vanwege een gebrek aan middelen, expertise en/of juiste organisatie, en hebben daarom een langere implementatietermijn. Bij de resultaten van deze handelingen kan sprake zijn van een leercurve. Daarnaast is aanwezigheid van en afstemming tussen professionals en faciliteiten nodig om de handelingen op betrouwbare wijze te kunnen uitvoeren.

 

Impact op zorgkosten

Veel aanbevelingen brengen geen of nauwelijks gevolgen met zich mee voor de zorgkosten. Een aantal aanbevelingen doet dit echter wel. In onderstaande tabel wordt per module beschreven welke aanbevelingen een mogelijk effect met zich meebrengen op de zorgkosten en welk effect dit is.

 

Aanbeveling

Verwachte impact op zorgkosten

  • Reïnsereer de pees bij voorkeur door middel van botanker fixatie.

De aanschaf van botankers brengt kosten met zich mee voor afdelingen die botankers normaliter niet gebruiken.

  •  Indien voor een ‘early active‘ protocol  wordt gekozen, dient deze door een handtherapeut te worden uitgevoerd

Het extra opleiden van handtherapeuten brengt kosten met zich mee. Echter verbetering van nabehandeling reduceert het optreden van complicaties en een snellere terugkeer naar het werk/integratie in de maatschappij.

  • Informeer de patiënt na de ingreep, indien van toepassing, contact op te nemen met de bedrijfsarts-klinisch arbeidsgeneeskundige.

Contact opnemen met de bedrijfsarts-klinisch arbeidsgeneeskundige leidt tot een reductie van kosten door een snellere terugkeer naar het werk/integratie in de maatschappij.

  • Zorginstellingen waar patiënten met een flexorpeesletsel worden behandeld beschikken minimaal over:
    • een ter zake kundig specialist*;
    • gestructureerd onderwijs aan artsen en arts-assistenten die op de spoedeisende hulp betrokken zijn bij de diagnostiek en behandeling van flexorpeesletsels;

Het opleiden of aannemen van een arts in dienst tot ter zake kundig specialist* of het aannemen van een ter zake kundig specialist* brengt kosten met zich mee voor een maatschap/afdeling. Echter verbetering van de behandeling reduceert het optreden van complicaties en geeft een snellere terugkeer naar het werk/integratie in de maatschappij voor de patiënt.

 

Gestructureerd onderwijs vraagt om extra tijd en inspanning van ervaren personeel. Echter verbetering van de behandeling reduceert het optreden van complicaties en geeft een snellere terugkeer naar het werk/integratie in de maatschappij voor de patiënt.

  • Optimale kwaliteitseisen aan de chirurgisch behandelaar die een flexorpeesletsel behandelt, zijn:
    • specialist die bevoegd en bekwaam is op het gebied van flexorpeesletsels;
    • specifieke ervaring op gebied van microchirurgisch herstel van zenuwen en vaten;

Het opleiden of aannemen van een arts in dienst tot ter zake kundig specialist*, of het aannemen van een ter zake kundig specialist* brengt kosten met zich mee voor een maatschap/afdeling. Echter verbetering van de behandeling reduceert het optreden van complicaties en geeft een snellere terugkeer naar het werk/integratie in de maatschappij voor de patiënt.

  • De nabehandeling moet verricht worden door een handtherapeut*.

Het eventueel extra opleiden van handtherapeuten brengt kosten met zich mee. Echter verbetering van nabehandeling reduceert het optreden van complicaties en een snellere terugkeer naar het werk/integratie in de maatschappij.

* zie de ‘definities en begrippen’ bij de aanverwante producten

 

Te ondernemen acties per partij

Hieronder wordt per partij toegelicht welke acties zij kunnen ondernemen om de implementatie van de richtlijn te bevorderen.

 

Alle direct betrokken wetenschappelijk verenigingen/beroepsorganisaties (NVPC, NVVH, KNGF, Ergotherapie Nederland, VRA, NVSHA,VGN, V&VN, NVAB,NOV, NVVG, NOV)

  • Bekend maken van de richtlijn onder de leden.
  • Publiciteit voor de richtlijn maken door over de richtlijn te publiceren in tijdschriften en te vertellen op congressen.
  • Ontwikkelen van gerichte bijscholing/trainingen, onder andere voor spoedeisende hulpartsen en handtherapeuten.  
  • Ontwikkelen en aanpassen van patiënteninformatie over nabehandeling.
  • Controleren van de toepassing van de aanbevelingen middels audits en de kwaliteitsvisitatie.
  • Gezamenlijk afspraken maken over en opstarten van continu modulair onderhoud van de richtlijn.

 

De lokale vakgroepen/individuele medisch professionals

  • Het bespreken van de aanbevelingen in de vakgroepsvergadering en lokale werkgroepen.
  •  Aanpassen lokale patiënteninformatie op grond van de materialen die door de verenigingen beschikbaar gesteld zullen worden.
  • Afstemmen en afspraken maken met andere betrokken disciplines om de toepassing van de aanbevelingen in de praktijk te borgen.

 

De systeemstakeholders (onder andere zorgverzekeraars, (koepelorganisaties van) ziekenhuisbestuurders, IGZ)

Ten aanzien van de financiering van de zorg voor patiënten die behandeld worden voor letsels van de flexorpezen van de hand, wordt van het bestuur van de ziekenhuizen verwacht dat zij bereid zijn om de nodige investeringen te doen (zie hierboven bij impact op zorgkosten) om de aanbevelingen in deze richtlijn te kunnen implementeren. Daarnaast wordt van de bestuurders verwacht dat zij bij de betrokken medisch professionals nagaan op welke wijze zij kennis hebben genomen van de nieuwe richtlijn behandeling letsels van de flexorpezen van de hand en deze toepassen in de praktijk. Het verzorgen van een goed ingericht ziekenhuisinformatiesysteem kan bijdragen aan de implementatie van de aanbevelingen die betrekking hebben op de verslaglegging van lichamelijk- en aanvullend onderzoek, behandeling en geïndiceerde nabehandeling. Dit is vooral van belang wanneer patiënt wordt terugverwezen naar de huisarts of bij doorverwijzing naar specialisten in de 2e lijn.

 

De initiërende wetenschappelijke vereniging zorgt ervoor dat:

  • de richtlijn wordt toegevoegd aan de richtlijnendatabase.
  • het implementatieplan wordt opgenomen in ‘aanverwante producten’, zodat het voor alle partijen goed te vinden is.
  • de kennislacunes worden opgenomen in ‘aanverwante producten’.