Bijlage 1R

Bijlage 1R. Gradaties van waarschijnlijkheid van groeihormoondeficiëntie

In de NVK Richtlijn Groeihormoonbehandeling kinderen in Nederland (2015) zijn de criteria genoemd op basis waarvan de diagnose GHD kan worden gesteld.

 

De diagnose is gesteld op grond van vier criteria:

1. lengtegroeiachterstand en/of afbuigende groeicurve (zoals vastgelegd in de CBO-consensus ‘Diagnostiek kleine lichaamslengte bij kinderen’;
2. een vertraagde skeletrijping;
3. uitsluting van andere oorzaken van groeiachterstand dan een tekort aan GH;
4. tekort aan GH volgens de hieronder beschreven categorieen na uitvoeren van 2 verschillende provocatietests, waarbij voorbehandeling met geslachtshormonen (‘priming’) bij prepuberale kinderen in de puberale leeftijd dient te worden toegepast.

 

Voor het stellen van de diagnose moet zijn voldaan aan de criteria 1,2 en 3. Op grond van het criterium 4 kunnen vervolgens zeven categorieën worden onderscheiden naar de mate van waarschijnlijkheid voor het bestaan van een GH-deficiëntie (zoals vastgelegd in de CBO-consensus ‘Diagnostiek kleine lichaamslengte bij kinderen’):

Categorie 1: GH-piek<5 mE/L en IGF-1<-2 SDS. Zeker deficiëntie

Categorie 2: GH-piek<10 mE/L en IGF-1<0 SDS. Vrijwel zeker deficiëntie

Categorie 3: GH-piek<10 mE/L en IGF-1>0 SDS of GH-piek 10-20 mE/L en IGF-1 <0 SDS. Waarschijnlijk partiele deficiëntie

Categorie 4: GH-piek 20-30<5 mE/L en IGF-1<-2 SDS. Mogelijk partiele deficiëntie

Categorie 5: GH-piek 20-30 mE/L en IGF-1 tussen -2 en 0 SDS. Deficiëntie weinig waarschijnlijk.

Categorie 6: GH-piek>20 mE/L en IGF-1>0 SDS. Deficiëntie onwaarschijnlijk.

Categorie 7: GH-piek>30 mE/L en IGF-1<-2 SDS. Mogelijk neurosecretoire dysfunctie (NSD), bio-inactief GH of GH-resistentie.

 

Literatuur

NVK Sectieleidraad Groeihormoondeficiëntie.

https://www.nvk.nl/themas/kwaliteit/richtlijnen/richtlijn?componentid=6488075&tagtitles=Endocrinologie