Implementatieplan

Dit implementatieplan is opgesteld ter bevordering van de implementatie van de richtlijn urethrastricturen. Voor het opstellen van dit plan is een inventarisatie gedaan van de mogelijk bevorderende en belemmerende factoren voor het naleven van de aanbevelingen. Daarbij heeft de richtlijncommissie een advies uitgebracht over het tijdspad voor implementatie, de daarvoor benodigde randvoorwaarden en de acties die door verschillende partijen ondernomen dienen te worden.

 

Werkwijze

De werkgroep heeft per aanbeveling geïnventariseerd:

  • per wanneer de aanbeveling overal geïmplementeerd moet kunnen zijn;
  • de verwachte impact van implementatie van de aanbeveling op de zorgkosten;
  • randvoorwaarden om de aanbeveling te kunnen implementeren;
  • mogelijke barrières om de aanbeveling te kunnen implementeren;
  • mogelijke acties om de implementatie van de aanbeveling te bevorderen;
  • verantwoordelijke partij voor de te ondernemen acties.

Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen “sterk geformuleerde aanbevelingen” en “zwak geformuleerde aanbevelingen”. In het eerste geval doet de richtlijncommissie een duidelijke uitspraak over iets dat zeker wel of zeker niet gedaan moet worden. In het tweede geval wordt de aanbeveling minder zeker gesteld (bijvoorbeeld “Overweeg om …”) en wordt dus meer ruimte gelaten voor alternatieve opties. Voor “sterk geformuleerde aanbevelingen” zijn bovengenoemde punten in principe meer uitgewerkt dan voor de “zwak geformuleerde aanbevelingen”.

 

Implementatietermijnen

Voor “sterk geformuleerde aanbevelingen” geldt dat zij zo spoedig mogelijk geïmplementeerd dienen te worden. Voor de meeste “sterk geformuleerde aanbevelingen” betekent dit dat per januari 2018 iedereen aan deze aanbevelingen dient te voldoen. Veel aanbevelingen zijn al onderdeel van de huidige praktijk en brengen daarom weinig of geen implementatieproblemen met zich mee.

 

Voor de volgende aanbeveling dient echter een langere implementatietermijn van 3 maanden aangehouden te worden, wat dus betekent dat per 1 april 2018 iedereen aan deze aanbevelingen dient te voldoen:

  • Zorg dat per centrum een folder is, gebaseerd op de NVU-folder.          

Voor de volgende aanbevelingen dient echter een langere implementatietermijn van 6 maanden aangehouden te worden, wat dus betekent dat per 1 juli 2018 iedereen aan deze aanbevelingen dient te voldoen:

 

Verwijzing

  • Ieder ziekenhuis heeft voor patiënten met een urethrastrictuur afspraken met een centrum voor urethrachirurgie over kwaliteit en toegangstijden voor doorverwijzing.
  • Deze afspraken voor verwijzing zijn schriftelijk vastgelegd.

Voor de volgende aanbevelingen dient echter een langere implementatietermijn van 1 jaar aangehouden te worden, wat dus betekent dat per 1 januari 2019 iedereen aan deze aanbevelingen dient te voldoen:

  • Minimale kwaliteitscriteria urethrachirurgen die open urethrachirurgie verrichten, zijn:
    • ervaring in het (laten) verrichten van diagnostiek en het beoordelen van aanvullende diagnostiek bij patiënten met een urethrastrictuur;     

Voor de volgende aanbevelingen dient echter een langere implementatietermijn van 5 jaar aangehouden te worden, wat dus betekent dat per 1 januari 2023 iedereen aan deze aanbevelingen dient te voldoen:

  • Minimale kwaliteitscriteria urethrachirurgen die open urethrachirurgie verrichten, zijn:
    • kennis van de perineale, peniele en urethrale anatomie;
    • kennis en ervaring van de diverse technieken van urethrachirurgie, zowel via de perineale als de peniele route;
    • ingrepen verricht onder supervisie van een uroloog met ervaring op het gebied van urethrachirurgie;
    • kennis in de behandeling van complicaties ontstaan ten gevolge van de behandeling van urethrastricturen;
    • gemiddeld 20 urethraplastieken per jaar per centrum. Te bereiken binnen een periode van 5 jaar.
  • Additionele kwaliteitscriteria urethrachirurgen die complexe, open urethrachirurgie verrichten, zijn:
    • ervaring in het (laten) verrichten van de diagnostiek en beoordelen van aanvullend diagnostiek bij complexe urethrastricturen;
    • ervaring in het zelfstandig verrichten van reconstructies van complexe urethrastricturen;
    • kennis en ervaring in de behandeling van complicaties na bovengenoemde reconstructies          

 Bovenstaande aanbevelingen kunnen niet direct worden ingevoerd vanwege een gebrek aan middelen, expertise en/of juiste organisatie, en hebben daarom een langere implementatietermijn. Bij de resultaten van deze handelingen kan sprake zijn van een leercurve. Daarnaast is aanwezigheid van en afstemming tussen professionals en faciliteiten nodig om de handelingen op betrouwbare wijze te kunnen uitvoeren.

 

Impact op zorgkosten

Veel aanbevelingen brengen geen of nauwelijks gevolgen met zich mee voor de zorgkosten. Een aantal aanbevelingen doet dit echter wel. In onderstaande tabel wordt per module beschreven welke aanbevelingen een mogelijk effect met zich meebrengen op de zorgkosten en welk effect dit is.

 

Aanbeveling

Verwachte impact op zorgkosten

  • Minimale kwaliteitscriteria urethrachirurgen die open urethrachirurgie verrichten, zijn:
  • ingrepen verricht onder supervisie van een uroloog met ervaring op het gebied van urethrachirurgie.

Optie 1: expert inhuren door ziekenhuis/vakgroep/individuele specialist teneinde de techniek eigen te maken.

 

Optie 2: opleiding tot urethrachirurg, door regelmatig een gespecialiseerd centrum te bezoeken of een fellowship hierin te ontwikkelen. Deze optie betekent extra kosten voor de ziekenhuis/vakgroep/individuele specialist.

 

Te ondernemen acties per partij

Hieronder wordt per partij toegelicht welke acties zij kunnen ondernemen om de implementatie van de richtlijn te bevorderen.

 

Alle direct betrokken wetenschappelijk verenigingen/beroepsorganisaties (NVU, NVVR en NVDV)

  • Bekend maken van de richtlijn onder de leden.
  • Publiciteit voor de richtlijn maken door over de richtlijn te publiceren in tijdschriften en te vertellen op congressen.
  • Ontwikkelen van gerichte bijscholing/trainingen.
  • Ontwikkelen en aanpassen van patiënteninformatie.
  • Controleren van de toepassing van de aanbevelingen middels audits en de kwaliteitsvisitatie.
  • Gezamenlijk afspraken maken over en opstarten van continu modulair onderhoud van de richtlijn.

 

De lokale vakgroepen/individuele medisch professionals

  • Het bespreken van de aanbevelingen in de vakgroepsvergadering en lokale werkgroepen.
  • Het volgen van bijscholing die bij deze richtlijn ontwikkeld gaat worden.
  • Aanpassen lokale patiënteninformatie op grond van de materialen die door de verenigingen beschikbaar gesteld zullen worden.
  • Afstemmen en afspraken maken met andere betrokken disciplines om de toepassing van de aanbevelingen in de praktijk te borgen.

 

De systeemstakeholders (onder andere zorgverzekeraars, (koepelorganisaties van) ziekenhuisbestuurders, IGZ)

Ten aanzien van de financiering van de zorg voor patiënten met (verdenking op) een urethrastrictuur die een uroloog consulteren, wordt van het bestuur van de ziekenhuizen verwacht dat zij bereid zijn om de nodige investeringen te doen (zie hierboven bij impact op zorgkosten) om de aanbevelingen in deze richtlijn te kunnen implementeren. Daarnaast wordt van de bestuurders verwacht dat zij bij de betrokken medisch professionals nagaan op welke wijze zij kennis hebben genomen van de nieuwe richtlijn urethrastricturen en deze toepassen in de praktijk.

Van zorgverleners wordt verwacht dat zij de zorg die in deze richtlijn wordt voorgeschreven zullen vergoeden. De “sterk geformuleerde aanbevelingen” in deze richtlijn kunnen, na verloop van de aangegeven implementatietermijnen door zorgverzekeraars worden gebruikt voor de inkoop van zorg.

 

De initiërende wetenschappelijke vereniging zorgt ervoor dat:

  • De richtlijn wordt toegevoegd aan de richtlijnendatabase.
  • het implementatieplan wordt opgenomen in ‘aanverwante producten’, zodat het voor alle partijen goed te vinden is.
  • de kennislacunes worden opgenomen in ‘aanverwante producten’.