Implementatieplan

Aanbeveling	Tijdspad voor implementatie: <1 jaar, 1-3 jaar of 3-5 jaar	Verwacht effect op kosten	Randvoorwaarden voor implementatie (binnen aangegeven tijdspad)	Mogelijke barrières voor implementatie¹	Te ondernemen acties voor implementatie²	Verantwoordelijken voor acties³	Overige opmerkingen
Screening en diagnostiek
Gebruik van de DN4	1-3 jaar	geen	Eerste en tweede lijn (huisarts, alg. internist, POH-er en diabetesverpleegkundige, (diabetes)podotherapeut) meer vertrouwd maken met DN4	Bereidheid DN4 op te nemen in jaarcontrole	Voorlichting, scholing	Huisarts, internist, (diabetes) podotherapeut, beroepsgroepen	Wel is relevant dat zowel in de eerste (huisartsen, POH-ers) als in de tweede lijn (internisten, diabetesverpleegkundigen) in de meeste gevallen nog niet met de DN4 gewerkt wordt en de DN4 daarmee relatief onbekend is.
Controleren op alarmsignalen en doorverwijzing naar neuroloog	<1 jaar	geen	Eerste en tweede lijn (huisarts, alg. internist, POH-er en diabetesverpleegkundige) bijscholen over alarmsymptomen	geen	Voorlichting, scholing	Huisarts, internist, beroepsgroepen	Zou eigenlijk al common practice moeten zijn
Herkennen van alternatieve oorzaken van pijn	1-3 jaar	geen	Eerste en tweede lijn (huisarts, alg. internist, POH-er en diabetesverpleegkundige) bijscholen over alternatieve oorzaken van pijn	geen	Voorlichting, scholing	Huisarts, internist, beroepsgroepen	Geen
Behandeling – medicamenteus
Stappenplan	<1 jaar	neutraal	geen	Onvoldoende kennis van en ervaring met farmacotherapie voor PDNP bij huisartsen en algemeen internisten vormt mogelijk barrière	Voorlichting, scholing	Huisarts, internist, beroepsgroepen	Geen
Behandeling – niet-medicamenteus
Uitwendige zenuwstimulatie (TENS)	<1 jaar	neutraal	geen	geen	geen bijzondere acties nodig	n.v.t.	Werkgroep ziet geen relevante barrières die implementatie in de weg kunnen staan. Er zijn voldoende ziekenhuizen in Nederland waar TENS of ruggenmergstimulatie wordt aangeboden. CGT wordt aangeboden in 1e, 2e en 3e lijn
Ruggemergstimulatie	<1 jaar	neutraal	geen	geen	geen bijzondere acties nodig	n.v.t.
Psychologische interventies (CGT)	<1 jaar	neutraal	geen	geen	geen bijzondere acties nodig	n.v.t.
Evaluatie van effecten van behandeling
alle aanbevelingen	<1 jaar	neutraal	geen	geen	geen bijzondere acties nodig	n.v.t.
Randvoorwaarden
Kennis en vaardigheden zorgverlener	<1 jaar	neutraal	geen	Onvoldoende kennis van en ervaring met farmacotherapie voor PDNP bij huisartsen en algemeen internisten vormt mogelijk barrière	Voorlichting, scholing	Huisarts, internist, beroepsgroepen
Vroegtijdige voorlichting over mogelijkheid PDNP bij jaarcontrole	<1 jaar	neutraal	geen	geen	geen bijzondere acties nodig	n.v.t.
Vastlegging in patiëntendossier	<1 jaar	neutraal	geen	geen	geen bijzondere acties nodig	n.v.t.
Zorg rondom kwetsbare ouderen en inwoners met een migratieachtergrond	<1 jaar	neutraal	geen	eenvoudige toegang tot niet-Nederlandstalige DN4 vragenlijsten	vereenvoudiging toegang tot anderstalige vragenlijsten	NIV, NHG

1 Barriëres kunnen zich bevinden op het niveau van de professional, op het niveau van de organisatie (het ziekenhuis) of op het niveau van het systeem (buiten het ziekenhuis). Denk bijvoorbeeld aan onenigheid in het land met betrekking tot de aanbeveling, onvoldoende motivatie of kennis bij de specialist, onvoldoende faciliteiten of personeel, nodige concentratie van zorg, kosten, slechte samenwerking tussen disciplines, nodige taakherschikking, etc.

2 Denk aan acties die noodzakelijk zijn voor implementatie, maar ook acties die mogelijk zijn om de implementatie te bevorderen. Denk bijvoorbeeld aan controleren aanbeveling tijdens kwaliteitsvisitatie, publicatie van de richtlijn, ontwikkelen van implementatietools, informeren van ziekenhuisbestuurders, regelen van goede vergoeding voor een bepaald type behandeling, maken van samenwerkingsafspraken.

3 Wie de verantwoordelijkheden draagt voor implementatie van de aanbevelingen, zal tevens afhankelijk zijn van het niveau waarop zich barrières bevinden. Barrières op het niveau van de professional zullen vaak opgelost moeten worden door de beroepsvereniging. Barrières op het niveau van de organisatie zullen vaak onder verantwoordelijkheid van de ziekenhuisbestuurders vallen. Bij het oplossen van barrières op het niveau van het systeem zijn ook andere partijen, zoals de NZA en zorgverzekeraars, van belang.