Kennislacunes

Inleiding

Tijdens de ontwikkeling van de richtlijn necrotiserende wekedeleninfecties is systematisch gezocht naar onderzoeksbevindingen die nuttig kunnen zijn voor het beantwoorden van de uitgangsvragen. Een klein deel van de uitgangsvragen is met het resultaat van deze zoekacties te beantwoorden, een groot deel echter niet. Door extensief naar literatuur te zoeken is duidelijk geworden dat op het terrein van diagnostiek en behandeling nog vele lacunes in de beschikbare kennis bestaan. De onderzoeken zijn veelal zeer klein, observationeel of in het geheel niet uitgevoerd. Dit wordt mede veroorzaakt door de lage incidentie van NWDI en de kwetsbare positie waarin patiënten met NWDI zich bevinden. Dit bemoeilijkt het opzetten van grootschalig betrouwbaar onderzoek.

 

De werkgroep is van mening dat het opzetten van nieuw onderzoek wenselijk is, om in de toekomst een duidelijker antwoord te kunnen geven op vragen rondom de zorg van patiënten met NWDI. De werkgroep is zich ervan bewust dat gezien de lage prevalentie en ernst van de infectie een gerandomiseerde gecontroleerde studie met voldoende power, zeer complex en wellicht niet haalbaar is. Derhalve zal het huidige kennisniveau verbeterd kunnen worden door middel van andere onderzoeksmethoden, zoals een prospectief cohortonderzoek. Wanneer deze wordt uitgevoerd als multicenterstudie, zo mogelijk in Europees verband, zal dit de huidige kennishiaten kunnen verkleinen.

 

De werkgroep heeft de belangrijkste lacunes in kennis geprioriteerd.

 

Prioritering van kennislacunes

De werkgroep heeft de volgende top drie van kennislacunes geprioriteerd, waarvoor nader onderzoek het meest gewenst is:

1. Uitgezocht dient te worden of een necrotectomie om de infectie weg te nemen in de acute fase huidsparend kan worden uitgevoerd. De voordelen van een huidsparende operatie zijn evident: minder pijn in de stabiele fase, lager infectierisico in verband met een kleinere open wond en betere mogelijkheden voor reconstructie. Uitgezocht dient te worden wat het effect is op de mortaliteit en aantal necrotectomieën.
2. Uitgezocht dient te worden hoe NWDI accuraat kan worden gediagnosticeerd in de eerste lijn, bijvoorbeeld op basis van het klinisch beeld. Belangrijkste uitkomstmaat is dat het aantal foutnegatieve diagnoses minimaal is.
3. Uitgezocht dient te worden hoe de wond(en) ten gevolge van de NWDI het beste behandeld kan (kunnen) worden tussen behandelingen (fase 1 en 2) en in fase 3 om de kwaliteit van leven te verbeteren.