Alarmsymptomen en verwijscriteria

Algemeen (voor iedereen)

• elke vorm van dysfagie (zeker in geval van onderliggende aandoening met hoog risico op dysfagie of bij kwetsbare patiënten);
• moeite met wegslikken van speeksel uit de mondkeelholte;
• hoesten of verslikken tijdens inname van voedsel en/of dranken;
• patiënten met bekende dysfagie die verder gevolgd moeten worden (bijvoorbeeld na ontslag uit een multidisciplinair team).

 

Alarmsymptomen

• ongewenst gewichtsverlies;
• herhaaldelijke respiratoire verschijnselen of infecties (aspiratie pneumonie);
• overige verschijnselen zoals:

 

Kinderen

• stoornissen in de zuig-/slik-/ademcoördinatie (neonataal);
• zwakke zuigkracht (neonataal);
• ‘natte’ borrelige stem;
• kokhalzen en/of hoesten voor, tijdens en na de voedingsmomenten;
• ‘failure to thrive’ en ongewenst gewichtsverlies;
• opvallend lange voedingsduur;
• onverklaarbare weigering van voeding door het kind;
• kwijlen na de leeftijd van vijf jaar;
• vertraging in de ontwikkeling van vaardigheden ten aanzien van eten (drinken-borst-fles-beker, eten van de lepel, kauwen, etc.);
• craniofaciale afwijkingen;
• nasale regurgitatie;
• frequente onverklaarde lagere luchtweginfecties.

 

Volwassenen

• eerdere diagnosen van pneumonie;
• gevoel dat voedsel blijft steken in de keel;
• hoesten tijdens of rond de inname van voeding en drank;
• voedselresten in de mondholte na doorslikken/na het eten;
• opvallend frequent keelschrapen;
• ‘natte’ borrelige stem;
• opvallend lange voedingstijdsduur;
• onduidelijke oorzaak ongewenst gewichtsverlies;
• eenzijdige inname van consistenties (enkel vloeibaar of gemalen voeding, etc.);
• dysartrie.