Implementatieplan + implementatietabel

Werkwijze

In de verschillende fasen van de richtlijnontwikkeling is rekening gehouden met de implementatie van de richtlijn en de praktische uitvoerbaarheid van de aanbevelingen. Daarbij is uitdrukkelijk gelet op factoren die de invoering van de richtlijn in de praktijk kunnen bevorderen of belemmeren. De richtlijn wordt digitaal verspreid onder alle relevante beroepsgroepen, daarnaast is de richtlijn te downloaden vanaf de website van de Richtlijnendatabase.

 

De werkgroep heeft per aanbeveling geïnventariseerd:

 

Er is voor deze inventarisatie gebruik gemaakt van onderstaande tabel. Voor iedere aanbevelingen is nagedacht over de hierboven genoemde punten. Echter niet voor iedere aanbeveling kon ieder punt worden beantwoord. Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen “sterk geformuleerde aanbevelingen” en “zwak geformuleerde aanbevelingen”. In het eerste geval doet de richtlijncommissie een duidelijke uitspraak over iets dat zeker wel of zeker niet gedaan moet worden. In het tweede geval wordt de aanbeveling minder zeker gesteld (bijvoorbeeld “Overweeg om…”) en wordt dus meer ruimte gelaten voor alternatieve opties. Voor “sterk geformuleerde aanbevelingen” zijn bovengenoemde punten in principe meer uitgewerkt dan voor de “zwak geformuleerde aanbevelingen”.

 

Alleen de aanbevelingen waar de werkgroep de grootste implementatiebarrières zijn opgenomen in dit hoofdstuk.

 

Aanbeveling

Tijdspad voor implementatie:
<1 jaar,

1-3 jaar of

>3 jaar

Verwacht effect op kosten

Randvoorwaarden voor implementatie (binnen aangegeven tijdspad)

Mogelijke barrières voor implementatie1

Te ondernemen acties voor implementatie2

Verantwoordelijken voor acties3

Overige opmerkingen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1 Barriëres kunnen zich bevinden op het niveau van de professional, op het niveau van de organisatie (het ziekenhuis) of op het niveau van het systeem (buiten het ziekenhuis). Denk bijvoorbeeld aan onenigheid in het land m.b.t. de aanbeveling, onvoldoende motivatie of kennis bij de specialist, onvoldoende faciliteiten of personeel, nodige concentratie van zorg, kosten, slechte samenwerking tussen disciplines, nodige taakherschikking, etc.

2 Denk aan acties die noodzakelijk zijn voor implementatie, maar ook acties die mogelijk zijn om de implementatie te bevorderen. Denk bijvoorbeeld aan controleren aanbeveling tijdens kwaliteitsvisitatie, publicatie van de richtlijn, ontwikkelen van implementatietools, informeren van ziekenhuisbestuurders, regelen van goede vergoeding voor een bepaald type behandeling, maken van samenwerkingsafspraken.

3 Wie de verantwoordelijkheden draagt voor implementatie van de aanbevelingen, zal tevens afhankelijk zijn van het niveau waarop zich barrières bevinden. Barrières op het niveau van de professional zullen vaak opgelost moeten worden door de beroepsvereniging. Barrières op het niveau van de organisatie zullen vaak onder verantwoordelijkheid van de ziekenhuisbestuurders vallen. Bij het oplossen van barrières op het niveau van het systeem zijn ook andere partijen, zoals de NZA en zorgverzekeraars, van belang.

 

Implementatietermijnen

Voor “sterk geformuleerde aanbevelingen” geldt dat zij zo spoedig mogelijk geïmplementeerd dienen te worden. Voor de meeste “sterk geformuleerde aanbevelingen” betekent dat dat zij komend jaar direct geïmplementeerd moeten worden. Sterk geformuleerde aanbevelingen zijn geformuleerd als: ‘doe’ of ‘doe niet’, zwak geformuleerde aanbevelingen beginnen met bijvoorbeeld ‘overweeg’ en laten meer ruimte voor de gebruikers van de richtlijn.

 

Te ondernemen acties per partij

Hieronder wordt per partij toegelicht welke acties zij kunnen ondernemen om de implementatie van de richtlijn te bevorderen.

 

Alle direct betrokken wetenschappelijk verenigingen/beroepsorganisaties (NVvH, NOV, V&VN, NVKG, KNGF, Verenso, NVA):

 

De lokale vakgroepen/individuele medisch professionals:

 

Het Kennisinstituut van Medisch Specialisten:

Toevoegen van richtlijn aan richtlijnendatabase. Het onderling verbinden van relevante richtlijnen en richtlijnmodules. Daarbij opnemen van dit implementatieplan op een voor alle partijen goed te vinden plaats.

 

Er is patiënteninformatie ontwikkeld binnen het samenwerkingsverband Thuisarts door de Federatie van Medisch Specialisten, het Kennisinstituut van Medisch Specialisten en Patiëntenfederatie Nederland.

 

Aanbeveling

Tijdspad voor implementatie:
<1 jaar,

1-3 jaar of

>3 jaar

Verwacht effect op kosten

Randvoorwaarden voor implementatie (binnen aangegeven tijdspad)

Mogelijke barrières voor implementatie1

Te ondernemen acties voor implementatie2

Verantwoordelijken voor acties3

Overige opmerkingen

H7: Er is bij ASA 1, 2 patiënten met een niet-gedislokeerde collum femoris fracturen geen plaats voor een conservatieve behandeling.

<1 jaar

Meer kosten voor operatieve behandeling. Betreft echter reeds kleine groep

Overtuiging van bewijs in richtlijn.

Individuele mening van sommige specialisten

geen

nvt

geen

H9: Overweeg zo spoedig mogelijk ontslag vanuit de intramurale setting (ziekenhuis of geriatrische revalidatiezorg) met voortzetting van multidisciplinaire revalidatie in de thuis situatie.

3-5 jaar

Door vermindering van opnameduur in zowel ziekenhuis als geriatrische revalidatie afdeling wordt een vermindering van kosten verwacht

1.Voldoende bechikbaarheid van geschoolde en deskundige (fysio) therapeuten in de eerste lijn

2.Mogelijkheid van ambulante geriatrische revalidatie onder leiding van een specialist ouderengeneeskunde direct na ontslag uit het ziekenhuis

3. voldoende beschikbaarheid van ambulante geriatrische revalidatie na klinische geriatrische revalidatie

Ad 1. Onduidelijkheid tav niveau scholing en deskundigheid. Onduidelijkheid tav spreiding en landelijke/regionale dekking

Ad 2. In huidige regelgeving niet mogelijk. Aanpassing regelgeving geeft mogelijk weerstand bij zorginstituut/zorgverzekeraars

Ad 3. Cultuur geriatrische revalidatie nog te veel gericht op kliniek. Organisaties zijn niet ingericht op geven van ambulante zorg

Ad 1In kaart brengen

Bevorderen nascholing

geriatrie

Ad2. Lobby bij zorginstituut/VWS

 

 

Scholing; meer aandacht in opleiding specialisten ouderengeneeskunde en kader opleiding geriatrische revalidatie

KNGF

 

 

Verenso

Actiz

 

 

Universitaire opleidingen

kaderopleiing

 

H10: Bied patiënten drie maal per week fysiotherapie op maat aan na ontslag uit het ziekenhuis, gedurende het gehele continuüm van zorg (dat wil zeggen tot aan het moment dat er geen voortgang meer is te verwachten volgens patiënt en zorgverlener), inclusief in de (nieuwe) woonsituatie, om het functioneel herstel te bevorderen en toekomstig vallen te voorkomen. Overweeg tevens ergotherapie aan te bieden om functioneel herstel van de patiënt te bevorderen.

1-3 jaar

Toename kosten, winst in gezondheids-domein.

Toegankelijkheid van fysiotherapie en ergotherapie moeten voor iedere patiënt worden gewaarborgd.

Patiënten die onvoldoende of niet aanvullend verzekerd zijn kunnen mogelijk voor hoge kosten komen te staan, indien zij thuisrevalideren, omdat fysio- en ergotherapie in dat geval slechts beperkt vanuit de basisverzekering vergoed worden.

Invoeren van een structurele verwijzing vanuit het ziekenhuis voor een fysio- en ergotherapeutische evaluatie (zowel in de eerste als derdelijn).

Om patiënten adequate zorg aan te kunnen bieden, lijkt een herziening van de basisverzekering omtrent de vergoeding van fysio- en ergotherapie na een operatie van een proximale femurfractuur noodzakelijk.

Beroeps­groepen Fysiotherapie onder leiding van KNGF en Ergotherapie Nederland.

Op dit moment wordt fysiotherapie voor deze doel­groep na de 20 behandeling vergoed vanuit de basisverzekering. Na 12 maanden wordt fysiotherapie voor deze groep helemaal niet vergoed vanuit de basisverzekering. Toegankelijkheid van bewezen effectieve zorg is dus in het geding.

Er lijkt sprake van een perverse prikkel om intramuraal te revalideren voor patiënten met een enkel een basisverzekering.

H11: Overweeg sterk om te starten met een bisfosfonaat of denosumab bij patiënten van 80 jaar en ouder met proximale femurfractuur en met een levensverwachting van meer dan zes maanden die geen vervolgonderzoek naar osteoporose kunnen ondergaan.

1-3 jaar

Vaker toediening zoledronaat, danwel start ander middel. 15.000 heupfracturen per jaar in NL, waarvan 60% (?) bij 80 plus, dus 8.000 potentiele behandelingen. Nu werd slechts 25% hiervan behandeld, dus 6.000 extra behandelingen geschat. Echter niet iedereen zal de aanbeveling overnemen gezien ‘overweeg’, en een deel van de patienten valt af vanwege een levensverwachting korter dan 6 maanden (geschat 15%. )

Scholing, uitleg

Kennis bij professionals. Gezien de formulering van de aanbeveling (overweeg) zal dit niet heel controversieel zijn, er is nl ruimte om er van af te zien.

Kosten van ziekenhuisbudget (alleen bij directe toediening tijdens opname voor de heupfractuur.)

Zoledroninezuur (5mg) kost tussen 98 en 322 euro per gift (site farmacotherapeutisch kompas.) Alternatief is bisfosfonaat oraal, zoals alendroninezuur voor de duur van 1 jaar kost tussen de 6 en 114 euro (site farmacotherapeutisch kompas).

Publicatie richtlijn

Professional, middelen zijn reeds beschikbaar.