Aandachtspunten voor beoordeling functionele mogelijkheden

Aandachtspunten bij de beoordeling van de functionele mogelijkheden

De verzekeringsarts beschrijft de actuele functionele mogelijkheden en beperkingen. Het betreft de mogelijkheden van deze cliënt, op dit moment met zijn specifieke aandoening en behandeling. Voor de beoordeling van de mogelijkheden en beperkingen maakt de verzekeringarts gebruik van een verzekeringsgeneeskundig beoordelingsgesprek, de (tractus)anamnese en zo nodig een lichamelijk onderzoek.

Verder kan de verzekeringsarts zich bij de behandelende sector informeren o.a. over de diagnose, de behandeling en het resultaat daarvan.

In de praktijk kunnen zich algemene klachten en symptomen voordoen, sterk wisselend in ernst, waarbij ook de duur van de klachten sterk uiteen kan lopen. 

De verzekeringsarts inventariseert en objectiveert conform het MAOC systematisch de ziektegevolgen op de verschillende ICF-niveau’s (stoornissen, beperkingen en participatie). De verzekeringsarts beschrijft de klachten zo specifiek mogelijk.

De verzekeringsarts houdt o.a. rekening met de volgende klachten, op het ICF-niveau van stoornissen, die bij lymeziekte kunnen voorkomen.

• Malaise
• Pijn in spieren, pezen en gewrichten
• Vermoeidheid. Vermoeidheid is feitelijk een “containerbegrip”. De verzekeringsarts moet zich realiseren dat vermoeidheid zowel een lichamelijke al een psychische achtergrond kan hebben en vraagt daar op gericht door. 
• Hoofdpijn kan optreden als uitingsvorm van chronische neuroborreliose:
  encefalitis, encefalomyelitis, meningo-encefalitis, radiculomyelitis. 
  De verzekeringsarts moet ook op de hoofdpijn gericht doorvragen, omdat het zich in verschillende vormen kan voordoen: migraineuze hoofdpijn, aangezichtspijn, clusterhoofdpijn of mengvormen van hoofdpijn.

• Concentratiestoornissen.
• Geheugenstoornissen

Verder houdt de verzekeringsarts rekening met diverse specifieke klachten en beperkingen, o.a.:

• beperkingen van reuk en visus, facialis parese, doofheid, evenwichtsstoornissen, slik- en spraakproblemen. Deze kunnen veroorzaakt worden door uitvalsverschijnselen van de hersenzenuwen als gevolg van (meningo)radiculitis.
• Verder sensibiliteitsstoornissen (paresthesieën of dysethesieën), krachtsverlies, cognitieve stoornissen, radiculaire pijn.
• Gewrichtsklachten , als gevolg van (chronische) artritis.
• Een verminderde functie van de huid. Als gevolg van acrodermatitis chronica atroficans kunnen noduli aan de strekzijde van de grote gewrichten bestaan, evt. atrofie van de huid met als gevolg een dunne en kwetsbare huid. 

• In zeldzame gevallen kan lymecarditis leiden tot beperkingen t.g.v. cardiale klachten, m.n. als gevolg van geleidingsstoornissen. Indien dat aan de orde is handelt de verzekeringsarts conform het protocol hartfalen.

Alle genoemde klachten kunnen ook na een behandeling gedurende lange tijd blijven bestaan, al dan niet in ernstige mate. De verzekeringsarts zal in alle gevallen de ernst van de klachten moeten beoordelen en de gevolgen voor het participeren van die specifieke cliënt moeten beschrijven. De mogelijkheden worden weergegeven in de z.g. functionele mogelijkheden lijst (FML).