Stappenplan vaststellen beroepsziekte

Stap 1. Vaststellen van de gezondheidsschade.

Lymeziekte moet vastgesteld en waar mogelijk geobjectiveerd worden. Dit kan het inwinnen van aanvullende informatie of zo nodig laten verrichten van onderzoek nodig maken. Zie deze richtlijn verder onder diagnostiek.

Stap 2. Vaststellen van de relatie met werk.

Nagegaan moet worden of en zo ja welke relatie er tussen lymeziekte en het werk mogelijk is. Gegevens uit de literatuur en kennis van gegevens uit de risico-inventarisatie en evaluatie (RI en E) van het bedrijf waar de patiënt werkt, kunnen hierbij behulpzaam zijn. Voor lymeziekte is het oplopen van een tekenbeet noodzakelijk. Dit kan men zowel via de anamnese van de betrokkene te weten komen of men kan aannemelijk maken dat de werknemer als buitenwerker een tekenbeet kan oplopen. In uitzonderingsgevallen kan men ook op een binnenwerkplek een tekenbeet oplopen bijvoorbeeld bij het verwerken van met teken besmette kadavers, of het bereiden van wild.

Stap 3. Vaststellen van de aard en het niveau van de oorzakelijke blootstelling.

Door een systematische arbeidsanamnese kan een goede indruk worden gekregen van de werkzaamheden en arbeidsomstandigheden waaronder zij verricht worden. De belastende factor “contact met teken en/of het hebben gehad van een tekenbeet” dient uitgediept te worden.

Bij lymeziekte gaat het niet alleen om de actuele blootstelling maar om de gehele blootstellinghistorie. Er kan immers sprake zijn van een lange latente periode of een herhaalde blootstelling.

Idealiter moeten deze anamnestische gegevens aangevuld worden met gegevens van werkplekonderzoeken. Bij lymeziekte kan men ook gebruik maken van geografische kaartjes waarin de gebieden waar veel erythema migrans als uiting van de aanwezigheid van besmette teken aangegeven zijn. (RIVM 2009)

Houdt ook rekening met werkgerelateerde reizen in het buitenland.

Stap 4. Nagaan van andere mogelijke verklaringen en de rol van individuele gevoeligheid

Nagegaan moet worden of er factoren buiten het werk zijn die het optreden van lymeziekte ook zouden kunnen verklaren. Het kan hierbij gaan om buitenhobby’s, buiten sporten, buitenlandse vakanties omgaan met besmet wild.

Stap 5. Analyseren, conclusie trekken en rapporteren.

Na het verzamelen en wegen van de diverse gegevens moet een conclusie getrokken worden. Voor wat betreft het aanwezig zijn van een relatie met het werk kan deze worden geformuleerd in termen die variëren van “zeker” via “waarschijnlijk” of “mogelijk” naar “onwaarschijnlijk”. Een op deze wijze geformuleerde conclusie zal in de rapportage en communicatie naar zowel de patiënt, diens werkgever als bij de melding aan het NCvB tot uiting moeten komen.