Implementatieplan

Aanbeveling

Zorg dat er altijd een videolaryngoscoop beschikbaar is bij intubatie van de vitaal bedreigde patiënt.

Maak, als ervaren intubator, zelf de afweging om videolaryngoscopie of directe laryngoscopie te gebruiken bij intubatie van de vitaal bedreigde patiënt, op geleide van ervaring met elke laryngoscoop, laryngoscoop blad en inschatting van (anatomische) moeilijkheidsgraad van intubatie. Ook voor de ervaren intubator wordt bekwaamheid met videolaryngoscopie aanbevolen.

Onderhoud kennis en kundigheid in directe laryngoscopie.

Hanteer primair videolaryngoscopie bij intubatie van de vitaal bedreigde patiënt voor zorgverleners met beperkte intubatie ervaring.

1. Wat was het onderliggende probleem om deze uitgangsvraag uit te werken?

X Ongewenste praktijkvariatie

X Nieuwe evidentie

□ Anders

Toelichting:

In de praktijk wordt de videolaryngoscoop vaak gebruikt bij een anatomisch moeilijke luchtweg of als ‘rescue device’. Of de videolaryngoscoop gebruikt zou moeten worden als primaire laryngoscoop voor alle intubaties bij vitaal bedreigde patiënten is een punt dat ter discussie staat.

2. Maak een inschatting over hoeveel patiënten het ongeveer gaat waar de aanbeveling betrekking op heeft?

□ < 1000

□ < 5000

X 5000-40.000

□ > 40.000

3. Maakt de aanbeveling deel uit van een set van interventies voor hetzelfde probleem?

□ Ja: hoe verhoudt deze aanbeveling zich tot de andere aanbevelingen uit deze module/ richtlijn of uit andere richtlijnen(modules)? Dient hier rekening mee gehouden te worden bij de implementatie of kan dit worden gezien als een losstaande aanbeveling?

Toelichting:

x Nee

4. Belemmeringen en kansen op verschillende niveaus voor landelijke toepassing van de aanbeveling:

Wat zijn mogelijke belemmerende factoren?

Wat zijn mogelijke bevorderende factoren?

1. Richtlijn/ klinisch traject (innovatie)

2. Zorgverleners (artsen en verpleegkundigen)

Omdat videolaryngoscopen ook technisch kunnen falen, dient er een reserve apparaat aanwezig te zijn in het ziekenhuis ofwel moeten de vaardigheden met een directe laryngoscoop te gebruiken worden onderhouden.

De videolaryngoscoop is relatief makkelijk in gebruik en intuberen onder supervisie wordt gefaciliteerd.

3. Patiënt/ cliënt (naasten)

4. Sociale context

5. Organisatorische context

Kostenaspect bij aanschaf, organisatie van de materialen waarbij technisch falen wordt ondervangen (aanwezige reserve batterij, etc.)

Inmiddels zullen bijna alle IC’s en SEH’s in Nederland één of meerdere videolaryngoscopen beschikbaar hebben, dus deze zullen niet tot nauwelijks aangeschaft moeten worden.

6. Economische en politieke context

5. Welke personen/partijen zijn van belang bij het toepassen van de aanbeveling in de praktijk?

□ Patiënt/ cliënt (naaste)

x Professional

x Beroepsvereniging

x Ziekenhuis(bestuurder)

□ Zorgverzekeraars/ NZa

□ Zorginstituut [duiding nodig]

6. Wat zouden deze personen/ partijen moeten veranderen in hun gedrag of organisatie om de aanbeveling toe te passen?

Er zal weinig aanpassing in gedrag noodzakelijk zijn, mogelijk maakt deze aanbeveling de keuze voor het (standaard) gebruik van de videolaryngoscopie gemakkelijker en daardoor is er minder cognitieve belasting voor diegene die de procedure gaat uitvoeren. 

7. Binnen welk tijdsbestek moet de aanbeveling zijn geïmplementeerd? 

x < 1 jaar

□ < 2 jaar

□ < 3 jaar

8. Conclusie: is er extra aandacht nodig voor implementatie van de aanbeveling (anders dan publicatie van deze richtlijnmodule)?

□ Ja* x Nee